تاریخ دادنامه قطعی: ۱۳۹۳/۱۱/۲۷
شماره دادنامه قطعی: ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۸۱۰۰۱۷۲
پیام: جریان یافتن دادخواست منوط به امضا یا درج اثر انگشت بر روی آن توسط خواهان است و در غیر این صورت دادخواست قابلیت پذیرش ندارد.
رأی خلاصه جریان پرونده
بدواً فرجام‌خوانده با وکالت خانم م.ط. وکیل پایه یکم و مشاور حقوقی از مرکز مشاوران حقوقی وکلا و کارشناسان قوه قضائیه در تاریخ ۱۳۹۰/۸/۱۰ دادخواستی به طرفیت فرجام‌خواه به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش (طلاق) به جهت اعتیاد زوج و در پرانتز نوشته شده (عسر و حرج) و حضانت دائمی طفل به استناد فتوکپی مصدق شناسنامه و سند ازدواج و گواهی مرکز اعتیاد و استشهادیه، تقدیم دادگاه عمومی تبریز نموده که رسیدگی به شعبه نوزدهم ارجاع گردیده. دادگاه با تعیین وقت برای ۱۳۹۰/۹/۱۲ و دعوت طرفین به جهت این‌که اخطاریه طرفین طبق ماده ۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی و از طریق الصاق نسخه ثانی اخطار به نشانی اعلامی ابلاغ گردیده و با وصف عدم حضور آن‌ها موجبات رسیدگی را فراهم ندانسته و دستور تعیین وقت احتیاطی داده شده و مقرر داشته خواهان جهت اخذ توضیح دعوت شود و در تاریخ ۱۳۹۰/۹/۲۰ دادگاه در وقت فوق‌العاده با حضور خواهان و وکیلش اجلاس نموده و اشعار داشته در مقابل موارد اخذ توضیح وکیل اظهار نموده: «موکلّه حدود شش سال است با خوانده ازدواج نموده. دارای فرزند سه ساله‌ای هستند. حدود چهار سال است که به صورت مشخّص اعتیاد به مواد مخدّر از نوع شیشه پیدا کرده و سعی در معتاد نمودن همسرش هم داشته و چندین بار او را مورد ایراد ضرب و شتم قرار داده که گواهی پزشکی قانونی و استشهادیه موجود است. همچنین گواهی کمپ هم پیوست دادخواست تقدیم شده. با توجه به شرایط زندگی و این‌که موکّله در منزل مادری‌اش سکونت دارد و آثار مخرّب این امر به فرزند سه‌ساله‌اش بار خواهد شد، تقاضای صدور گواهی عدم سازش می‌شود.» در تعقیب اجلاس، تصمیم دادگاه بر اخذ توضیح از خواهان اتّخاذ شده و در جلسه تعیین شده بعدی هم خوانده حضور پیدا نکرده، دادگاه اظهارات خانم وکیل خواهان را که تکرار بعضی مطالب قبل بوده و اضافه بر آن گفته موکّله با بذل مهر و نفقه ایام زوجیت و حاضر نمودن شهود تقاضای طلاق دارد. سرانجام دادگاه پس از ارجاع به داوری و اجرای آن مبادرت به صدور گواهی عدم امکان سازش به استناد مواد ۱۱۱۹ و ۱۱۴۵ قانون مدنی و ماده‌واحده اصلاح مقرّرات مربوط به طلاق نموده و نوع طلاق را بائن خلعی و رأی را غیابی اعلام کرده. رأی در واخواهی از آن مورد تأیید قرار گرفته و نسبت به رأی حضوری بعدی هم از ناحیه زوج تجدیدنظرخواهی به عمل آمده. دادگاه اخیرالذکر هم پس از اقدام برای معرفی زوج به پزشک قانونی برای احراز اعتیاد و عدم حضور وی و تکرار این امر با نتیجه عدم حضور تلقی اعتیاد است، با وصف عدم حضور، رأی تجدیدنظرخواسته را تأیید کرده است. نسبت به رأی دادگاه مرقوم در مهلت قانونی طی دادخواست فرجامی بدون امضائی فرجام‌خواهی شده، لایحه فرجامی ضمیمه هم بدون امضاء می‌باشد. دفتر دادگاه این دادخواست را برای ابلاغ به فرجام‌خوانده ارسال نموده و با دریافت لایحه از فرجام‌خوانده پرونده را به دیوان‌عالی‌کشور ارسال نموده که پس از وصول و ثبت به کلاسه ۲۱/۹۲۰۴۱۲ به این شعبه ارجاع شده.
هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای اخوان ملایری عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای رحیمی دادیار دیوان‌عالی‌کشور اجمالاً مبنی بر اتخاذ تصمیم شایسته و قانونی مشاوره نموده، چنین رأی می‌دهد:
رأی شعبه دیوان عالی کشور
وفق ماده ۳۷۹ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، فرجام‌خواهی با تقدیم دادخواست به عمل می‌آید. منظور از دادخواست برگ چاپی مخصوصی است که مطابق ماده ۵۱ قانون مذکور تنظیم شده باشد. از نکاتی که (با قید باید) در تنظیم آن رعایت می‌شود، داشتن امضاء است؛ (بند ۷ ماده فوق) یا اثرانگشت چنانچه خواهان بی‌سواد باشد. بنا به مراتب در صورت عدم امضاء، دادخواست قابلیت پذیرش را حسب مستفاد از ماده ۵۳ آن قانون نداشته در پرونده حاضر که دادخواست تنظیمی فاقد امضاء بوده، جری آن از ناحیه دفتر دادگاه بی‌مورد و ابلاغ آن به فرجام‌خوانده از موجب قانونی رسیدگی دیوان‌عالی‌کشور نخواهد بود. مقرر می‌دارد به لحاظ عدم قابلیت طرح، پرونده به مرجع مرسل اعاده گردد تا مراتب به فرجام‌خواه ابلاغ گردد. جریان یافتن دادخواستش موکول به امضاء آن و لایحه فرجامی مربوطه است. در صورت حضور و اقدام به امضاء، پرونده در ثانی به دیوان‌عالی‌کشور ارسال شود.
رئیس و مستشار شعبه ۲۱ دیوان‌عالی‌کشور
اخوان ملایری - حسینی طباطبائی