تاریخ دادنامه قطعی: 1393/12/05
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: تاریخ تقدیم دادخواست به دادگاه صادرکننده رای فرجام خواسته ابتدای فرجام خواهی محسوب و ملاک قانونی در احتساب مهلت فرجامی و تشخیص به موقع یا خارج از موعد بودن دادخواست فرجامی است. و تقدیم دادخواست به دادگاهی غیر از دادگاه صادر کننده رای در احتساب مهلت فرجامی، موثر نیست.
در تاریخ 1393/05/14 آقای الف. م. به طرفیت خانم ع.م. دادخواستی به خواسته صدور حکم به تنفیذ طلاقنامه شرعی مورخ 1393/05/13 و ثبت آن و ابطال سند رسمی زوجیت تقدیم نموده که در شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شهرستان پیرانشهر ثبت و دادگاه پس از رسیدگی لازم سرانجام به موجب دادنامه شماره --- - 1393/06/15 حکم به تایید و تنفیذ طلاقنامه عادی ابرازی خواهان صادر و زوج را مکلف نموده که قبل از ثبت رسمی طلاق کلیه حقوحقوق شرعی و قانونی زوجه را پرداخت نماید. خوانده نسبت به دادنامه مزبور تجدیدنظرخواهی نموده که شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی به موضوع رسیدگی با استدلال منعکس در آن اعتراض تجدیدنظرخواه را وارد تشخیص و ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته قرار رد دعوی خواهان بدوی را صادر نموده است دادنامه اخیرالذکر در تاریخ 1393/07/27 به زوج تجدیدنظرخوانده ابلاغ شد و نامبرده بدون تقدیم دادخواست و صرفا با تقدیم لایحه فرجامی به دادگاه نخستین که در تاریخ 1393/08/11 به شماره 153 - 1393 در دفتر این دادگاه به ثبت رسیده نسبت به آن فرجامخواهی نموده که بدون رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون آیین دادرسی مدنی و انجام تبادل لوایح پرونده به دیوانعالی کشور ارسال که جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.
در خصوص فرجامخواهی آقای الف. م. نسبت به دادنامه شماره --- - 1393 مورخ 1393/07/19 شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی که بهموجب آن ضمن نقض دادنامه بدوی قرار رد دعوی فرجامخواه به خواسته تایید و تنفیذ طلاق صادر گردیده است با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه فرجامخواه بدون تقدیم دادخواست و صرفا با تقدیم لایحه فرجامی نسبت به دادنامه فوقالذکر فرجامخواهی نموده و در فرجامخواهی مطروحه رعایت تشریفات قانونی مقرر در مواد 379 و 382 قانون آیین دادرسی مدنی از حیث تقدیم دادخواست بر روی فرم چاپی و تعداد ضمائم آن از طرف فرجامخواه بهعمل نیامده و دفتر دادگاه هم جهت رفع نقائص دادخواست به تکلیف قانونی خود در ماده 383 قانون مذکور عمل ننموده است و بهعلاوه نسبت به انجام تبادل لوایح و رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون فوقالاشعار هیچ اقدامی معمول نداشته است و از طرف دیگر هم مطابق ماده 379 قانون مزبور مرجع تقدیم دادخواست فرجامی همان دادگاه صادرکننده رای فرجامخواسته بوده و تاریخ تقدیم دادخواست به دادگاه صادرکننده رای فرجامخواسته ابتدای فرجامخواهی محسوب و مالا ملاک قانونی در احتساب مهلت فرجامی و تشخیص به موقع یا خارج از موعد بودن دادخواست فرجامی خواهد بود درحالیکه فرجامخواه نسبت به دادنامه صادره از دادگاه تجدیدنظر فرجامخواهی نموده معالوصف لایحه فرجامی خود را به دادگاه صادرکننده دادنامه نخستین تقدیم و در دفتر این دادگاه به ثبت رسیده که در احتساب مهلت فرجامی موثر در مقام نخواهد بود بنابراین فرجامخواهی فرجامخواه در وضعیت موجود به لحاظ ایرادات و اشکالات مرقوم در فوق قابلیت استماع و رسیدگی در دیوانعالی کشور را نداشته و به دادگاه بدوی اعاده میگردد تا پرونده را به دادگاه محترم تجدیدنظر صادرکننده رای فرجامخواسته ارسال دارند و در صورتی که دادگاه محترم تجدیدنظر فرجامخواهی فرجامخواه را داخل در موعد قانونی تشخیص دهند نسبت به رفع نقائص دادخواست به شرح مرقوم در فوق و رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون آیین دادرسی مدنی اقدام و متعاقبا پرونده را تکمیلا به دیوانعالی کشور ارسال دارند و الّا به تکلیف قانونی خود طبق قسمت اخیر ماده 383 قانون آیین دادرسی مدنی عمل نماید.
رئیس و مستشار شعبه --- دیوانعالی کشور
عباسیان- کریمپور نطنزی