تاریخ دادنامه قطعی: 1393/10/30
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: کارآموز وکالت حق اقدام در مرحله فرجامی را نداشته و مجاز به وکالت در دیوان عالی کشور نیست؛ بنابراین به لحاظ قانونی نبودن سمت وی جهت وکالت در مرحله فرجامی، دادخواست فرجامی مطروحه از طرف ایشان قابلیت پذیرش و استماع و رسیدگی را نداشته و با قرار رد دادخواست مواجه میشود.
خانم س.ش. در تاریخ 1392/05/14 دادخواستی با وکالت آقای م.ع. بهطرفیت آقای ع.م. به خواسته طلاق تقدیم نموده که شعبه اول دادگاه عمومی س. تحت پرونده شماره 648/92 عهدهدار رسیدگی شده است. وکیل خواهان در دادخواست تقدیمی توضیح داده که موکلش به موجب سند ازدواج شماره 4828 مورخ 1391/08/12 دفتر ازدواج شماره... حوزه ثبتی س. با صداقیه 300 سکه بهار آزادی به عقد دائمی و رسمی خوانده درآمده است. هنوز مراسم عروسی و وصلت انجام نگرفته است. زوج مدتی قبل در خیابان اصلی س. و در انظار عمومی زوجه را مورد ضربوجرح و توهین و هتک حرمت قرار داده بهطوریکه امکان ادامه زندگی مشترک برای زوجه فراهم نیست و از همان ابتدای زندگی زوجه در عسروحرج قرار گرفته است. با توجه به شرایط موجود و محتویات پرونده شماره 920434 شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی س. و شهادت شهود تقاضای رسیدگی و صدور حکم طلاق دارد آقای ط.الف. از ناحیه زوج اعلام وکالت مینماید. آقای ح.ک. نیز از سوی زوج اعلام وکالت نموده است. اولین جلسه رسیدگی دادگاه به تاریخ 1392/07/03 با حضور زوجین و وکلای آنان تشکیل میگردد وکیل خواهان مطالب خود را به شرح دادخواست تقدیمی اعلام و اضافه مینماید به لحاظ عسروحرج زوجه مستندا به بند 4 ماده 1130 اصلاحی قانون مدنی و بند 2 شروط ضمن عقد تقاضای طلاق دارد. زوجه در تاریخ 1391/08/12 به عقد دائمی زوج درآمده ولی هنوز عروسی نکردهاند. زوج در انظار عمومی مبادرت به ضربوجرح زوجه نموده و پروندهای تحت شماره 920434 در شعبه اول دادیاری دادسرای عمومی س. به اتهام ایراد ضربوجرح عمدی زوجه و توهین و فحاشی و افترا علیه زوج تشکیل شده و منتهی به صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست گردیده و فعلا در شعبه --- دادگاه جزایی س. به شماره 920513 در جریان رسیدگی است. برای اثبات ادعای خود شهود داریم. وکلای زوج در مقام دفاع اظهار میدارند موضوع طلاق از مصادیق احوال شخصیه بوده و مطابق قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه، مقررات مذهب امام شافعی در خصوص موضوع مطروحه جاری است. با عنایت به اینکه علت تقاضای طلاق عسروحرج زوجه اعلام شده و در مذهب امام شافعی عسروحرج وجود ندارد درخواست طلاق از ناحیه زوجه به عسروحرج هیچگونه موقعیت فقهی و شرعی در مذهب امام شافعی ندارد. موضوع ایراد ضربوجرح فعلا در مرحله صدور قرار مجرمیت بوده و هیچگونه حکمی در مورد محکومیت زوج صادر نشده است. ایراد ضربوجرح زمانی میتواند موضوعیت داشته باشد قطع نظر از مقررات مذهب امام شافعی، که دارای استمرار بوده و در حین زندگی مشترک باشد درحالیکه موضوع مطروحه واقعیت نداشته و حتی بر فرض ثبوت در مکانی غیر از محل زندگی مشترک رخ داده است ضمن اینکه تقاضای استعلام موضوع از مرکز بزرگ اسلامی را داریم. وکیل زوجه اظهار میدارد اولا: در فقه شافعی چنین بحثی به هیچ عنوان وجود ندارد و در طول سالیان متمادی احکام طلاق که از محاکم صالحه در مناطق اهل سنت صادر شده طبق نظر وکیل زوج صحیح نبوده است. ثانیا: دادخواست طلاق صرفا به استناد عسروحرج اقامه نگردیده بلکه تخلف زوج از شروط ضمن عقد نیز درج شده است که زوج آن را امضا کرده است. در فقه شافعی بحثی تحت عنوان تفریق قضایی وجود دارد و هرگاه زوجه به علت کراهت شدید نسبت به زوج دادخواست تفریق قضایی و طلاق تقدیم نماید دادگاه ملکف به صدور حکم است. دادگاه طی شرحی پرونده استنادی مطروحه در شعبه --- دادگاه جزایی س. را مطالبه نموده است. در جلسه بعدی رسیدگی دادگاه به تاریخ 1392/07/25 پرونده موردنظر واصل و خلاصه مفید آن در صورتمجلس قید میشود. در این پرونده حسب گزارش مورخ 1392/03/13 مامورین انتظامی زوجه شکایتی تقدیم و طی آن توضیح داده به همراه خانوادهام برای خرید به بازارچه رفته بودم. داخل کوچه نامزدم به همراه برادرش جلوی راهمان را سد و معترض شدند که چرا بدون اجازه بیرون آمدهام به بنده حملهور شده و با مشت و سیلی مرا مورد ضرب و شتم قرار داده و اقدام به هل دادن و زدن حرفهای رکیک و توهینآمیز نسبت به خودم و خانوادهام نمودند. پرونده پس از صدور کیفرخواست جهت رسیدگی به شعبه --- دادگاه جزایی س. ارسال شده و برای 1392/08/15 وقت رسیدگی دارد. دادگاه در جلسه رسیدگی مورخ 1392/09/23 قرار استماع شهادت شهود صادر مینماید. در جلسه بعدی رسیدگی دادگاه به تاریخ 1392/11/08 شهادت سه نفر از شهود زوجه استماع میگردد. شهود اجمالا به درگیری زوجین در مقابل پاساژ اشاره مینمایند. مادر زوجه میگوید در روز حادثه دامادم جلوی بنده و دو دخترم را گرفت و به همسرش تهمت سرقت طلاهای خود و مادرش را میزد. پس از کتک زدن زوجه قصد فرار داشت که دختر دیگرم او را گرفت و تحویل نیروی انتظامی داد. دادگاه طی شرحی از شورای روحانیت شهرستان س. استعلام نموده که آیا در فقه شافعی کبودی زانوی پای چپ به همراه جرح مختصر موجبات عسروحرج را فراهم میآورد یا خیر؟ مرجع مذکور در پاسخ مورخ 1392/12/19 اعلام نموده که طبق مذهب امام شافعی حارضه به معنی خراش وارده بر پوست بدون خونریزی در تاثیرگذاری بر مساله عسروحرج منتفی است. وکیل زوجه طی لایحهای به دادگاه اعلام مینماید که زوجه مهریهاش را مطالبه نموده و حکم محکومیت زوج صادر شده و در مرحله اجراست. زوجه سایر حقوق مالی خود را در قبال طلاق بذل مینماید. در این مرحله دادگاه مبادرت به صدور قرار ارجاع امر به داوری نموده که پس از تعیین داوران و طی تشریفات، نظر آنان که مفادا حکایت از عدم توفیق در برقراری صلح و سازش بین زوجین دارد، ارائه میشود تصویری از دادنامه شماره --- مورخ 1392/12/27 شعبه --- دادگاه جزایی س. مبنی بر محکومیت زوج به اتهام ایراد ضربوجرح عمدی و توهین و فحاشی و تهمت و افترا به پرداخت دیه و جزای نقدی ارائه میشود. پاسخ پزشکی قانونی حاکی از باکره بودن زوجه است. دادگاه ختم دادرسی را اعلام و با توجه به محتویات پرونده و اظهارات طرفین و احراز رابطه زوجیت و اینکه مساعی دادگاه و داوران در جهت ایجاد صلح و سازش مفید و موثر واقع نگردیده و زوجه و وکیل وی با اشاره به سوءرفتار زوج و ایراد ضربوجرح و توهین و فحاشی و تهمت و افترا مدعی عسروحرج زوجه و تخلف زوج از بند 2 شروط ضمن عقد گردیده و با عنایت به مفاد پرونده شعبه --- دادگاه جزایی س. که منتهی به دادنامه شماره --- مورخ 1392/12/27 گردیده و ایراد ضربوجرح زوجه محرز است ولی ایراد ضربوجرح زمانی میتواند موضوعیت داشته باشد که در حین زندگی مشترک دارای استمرار بوده باشد تا زوجه بتواند از آن در جهت طلاق استفاده کند که این استمرار وجود ندارد فلذا ادعای خواهان در مورد عسروحرج را وارد ندانسته و طی دادنامه شماره --- مورخ 1393/02/20 حکم به رد دعوی زوجه صادر مینماید. پس از ابلاغ رای به وکیل زوجه، نامبرده مبادرت به تجدیدنظرخواهی نموده که پس از انجام تشریفات قانونی، شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان ک. به موضوع رسیدگی و طی دادنامه شماره --- مورخ 1393/04/29 رای تجدیدنظرخواسته را تایید نموده است. این رای در تاریخ 1393/06/02 به وکیل زوجه ابلاغ گردیده و نامبرده ظرف مهلت مقرر قانونی، اعتراض و دادخواست فرجامی خود را نسبت به دادنامه اخیر تقدیم نموده که پس از ثبت و تبادل لوایح جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است. گزارش پرونده و لایحه فرجامی هنگام شور قرائت میشود.
در خصوص فرجامخواهی آقای م.ع. به وکالت از طرف خانم س.ش. نسبت به دادنامه شماره --- - 93 مورخ 1393/04/29 شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان ک. که در جهت تایید رای بدوی متضمن رد دعوی فرجامخواه به خواسته طلاق انشاء گردیده است با توجه به محتویات پرونده و قطعنظر از صحتوسقم اعتراض مطروحه نظر به اینکه وکیل فرجامخواه که اقدام به تقدیم دادخواست فرجامی نموده حسب مندرجات وکالتنامه پیوست پرونده، کارآموز وکالت بوده که هنوز پروانه وکالت خود را از کانون وکلای دادگستری اخذ ننموده و حسب مفاد قسمت اخیر تبصره 3 ماده 6 قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب سال 1376 ، حق اقدام در مرحله فرجامی را نداشته و مجاز به وکالت در دیوانعالی کشور نمیباشد بنابراین و به لحاظ قانونی نبودن سمت وی جهت وکالت در مرحله فرجامی، دادخواست فرجامی مطروحه از طرف ایشان قابلیت پذیرش و استماع و رسیدگی را نداشته فلذا قرار رد دادخواست فرجامی وکیل فرجامخواه صادر و اعلام میگردد مقرر میدارد پرونده ذیربطه اعاده گردد.
رئیس و عضو معاون شعبه --- دیوانعالی کشور
عباسیان- کریمپور نطنزی