ماده 107 ‌قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران

پرسنل در موارد زیر شهید و یا در حکم شهید محسوب میشوند:
‌الف - کشته شدن یا فوت در میدان نبرد به سبب ماموریت.
ب (اصلاحی 1376/07/29)- کشته شدن یا فوت در هر گونه ماموریت رزمی یا جنگی یا ویژه و در طول رفت و برگشت به سبب ماموریت.
ج - کشته شدن یا فوت در اسارت دشمن یا ضدانقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان.
د - کشته شدن در هرگونه حملات زمینی، هوایی و دریائی دشمن.
ه- - کشته شدن یا فوت در رفت و برگشت از منطقه عملیات تا محل مرخصی
‌و - کشته شدن توسط اشرار، سارقین مسلح و قاچاقچیان به سبب ماموریت.
‌ز - کشته شدن توسط ضدانقلاب و یا به سبب عملیات خرابکاری عوامل دشمن.
ح - کشته شدن در هرگونه آموزشهای رزمی و عملیات مانوری.
ط - کشته شدن حین آزمایش و تحقیقات در زمینه اسلحه و مهمات و وسائل جنگی و خنثی‌ سازی مواد منفجره و محترقه بسبب ماموریت.
ی - کشته شدن بسبب خدمت از طریق سوء قصد اعم از این که در ایام خدمت یا غیرخدمت باشد.
ک - فوت در اثر جراحات، صدمات و بیماریهای حاصله از موارد مندرج در بندهای بالا، مشروط بر اینکه جراحات یا صدمات مذکور علت ‌فوت باشد.
‌تبصره - منظور از ماموریت‌ های مندرج در این ماده کلیه وظایفی است که تحت همین عنوان به پرسنل اعم از انفرادی یا دسته جمعی از طرف یگان‌ مربوط واگذار میشود.