ماده 99 ‌قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران

«بدونکار» وضع پرسنلی است که بیکی از علل زیر موقتاً از کار برکنار گردند:
‌الف - به موجب قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی بازداشت شوند.
ب - برابر احکام صادره از دادگاه‌های صالح زندانی شوند.
ج - به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجراییه، زندانی شوند.
د - به علت ارتکاب تخلفات انضباطی بدونکار شوند.
ه - در صورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
‌تبصره 1 - چنانچه در محل اقامت پرسنل مشمول بند ه- پادگان و یا سازمان نظامی وجود داشته باشد ارتش در صورت نیاز می ‌تواند آنان را به جای بدونکاری در آن محل حاضر بخدمت نماید.
‌تبصره 2 - مدت بدونکاری جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
‌کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق قبل از بدونکاری به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
‌تبصره 3 - محکومیتها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، تاخیر اجرای حکم یا حبس یا خدمت قرار گیرند باعث ‌بدونکاری نخواهد شد.