ماده 131 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
الف - حداقل حقوق. مبلغ معینی است که به عنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح پرسنل مشمول این قانون پرداخت میگردد.
ب - حق کارآئی. مبلغی است برابر با حاصلضرب رتبه حقوقی به توان دو در واحد حق کارآئی.
ج (منسوخه 1370/06/13)- حق ارتقاء - مبلغ ثابتی است که به طور یکسان در ازای نیل به یک درجه یا رتبه بالاتر به حقوق پرسنل افزوده میگردد.
د (منسوخه 1370/06/13)- حق پایه - مبلغ ثابتی است که به طور یکسان در ازای هر پایه که پس از هر دو سال خدمت به پرسنل تعلق می‌گیرد، به حقوق آنان افزوده‌می‌گردد.
- حقوق پایه - مبلغی است معادل 3، 4 یا 5 درصد مجموع حداقل حقوق و حق کارآئی و حقوق پایه سالهای قبل، که بر اساس ارزشیابی پرسنل، پس از هر یک سال خدمت به پرسنل تعلق می‌گیرد و به حقوق آنان اضافه می‌شود.
تبصره 1 - اولین رتبه حقوقی برای پرسنلی که بر اساس تحصیلات پآیین تر از پایان دوره ابتدائی استخدام میشوند برابر است با یک و برای دارندگان مدارک تحصیلی پایان دوره ابتدائی برابر است با 2 و در ازاء هر سال تحصیل بالاتر از آن یک واحد به آن افزوده میگردد. در محاسبه اولین رتبه حقوقی پرسنل، سنوات آموزشی قبل از نیل به درجه یا رتبه در بدو استخدام نیز منظور میگردد.
تبصره 2 - اولین رتبه حقوقی کارمندان موضوع ماده 74 این قانون برابر است با رتبه های مذکور در همان ماده.
تبصره 3 - رتبه حقوقی پرسنل پس از اولین رتبه برابر است با تعداد درجات یا رتبه های دریافتی پس از نخستین درجه یا رتبه به اضافه اولین رتبه حقوقی.