تاریخ دادنامه قطعی: 1394/10/29
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: اختیار زوجه نسبت به طرح دعاوی خانوادگی در دادگاه محل اقامت خود، در دعاوی مطروحه پس از طلاق نیز جریان دارد. بنابراین دعوی زوجه مطلقه، به خواسته سلب حضانت فرزند مشترک از زوج، قابل طرح در دادگاه محل اقامت وی است.
شماره پرونده: --- شماره دادنامه: --- تاریخ: 1394/10/29
خلاصه جریان پرونده
در تاریخ 93/12/12 آقای حسن ابراهیمی به وکالت از طرف خانم الهه کرمی به طرفیت آقای م. ب. دادخواستی به خواسته بدوا صدور دستور موقت مبنی بر واگذاری موقت طفل به موکل و سپس صدور حکم مبنی بر سلب حضانت از خوانده نسبت به فرزند مشترک به نام آریا 5 ساله و واگذاری حضانت فرزند بموکل تقدیم نموده و در دادخواست تقدیمی محل اقامت موکل خود را در حوزه قضایی شهرستان بوشهر و محل اقامت خوانده را در حوزه قضایی شهرستان زنجان اعلام داشته است دادخواست مطروحه در شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر ثبت و دادگاه بدوا به موجب دادنامه شماره --- مورخ 93/12/19 دستور موقت مبنی بر واگذاری موقت طفل پسر به نام آریا به خواهان صادر نموده است. 2 - در تاریخ 94/3/26 آقای م. ب. به طرفیت خانم الهه کرمی دادخواستی به خواسته دستور موقت مبنی بر ملاقات طفل مشترک و سپس الزام خوانده به تحویل فرزند مشترک تقدیم کرده که در شعبه سوم دادگاه حقوقی بوشهر ثبت و دادگاه بدوا به موجب دادنامه شماره --- مورخ 94/3/26 دستور موقت مبنی بر ملاقات فرزند مشترک هفته ای دو روز بنفع خواهان صادر نموده است. 3 - هر دو دادخواست فوق الذکر تواما در شعبه مرجوع الیه مورد رسیدگی قرار میگیرد و دادگاه پس از یک سلسله رسیدگی سر انجام به موجب رای شماره --- مورخ 94/6/31 با استدلال اینکه فرزند مشترک متداعیین متولد 88/4/23 بوده و دعوی طلاق فیمابین متداعیین قبلا در شعبه ششم دادگاه عمومی زنجان مطرح و به شرح دادنامه شماره --- مورخ 93/2/31 حکم طلاق صادر و صیغه طلاق جاری و ثبت گردیده است و تاریخ تقدیم دادخواست ها در پرونده 94/3/26 و 93/12/12 یعنی پس از تقدیم دادخواست طلاق مطروحه در شعبه ششم دادگاه عمومی حقوقی زنجان می‌باشد و دعاوی فعلی طبق ماده 4 قانون حمایت خانواده از جمله دعاوی داخل در صلاحیت دادگاه خانواده است و حسب ماده 13 قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 دادگاهی که دادخواست مقدم به آن داده شده صلاحیت رسیدگی را دارد و با لحاظ اینکه دادخواست مقدم طلاق در شهرستان زنجان مطرح گردیده و اینکه دادگاه صلاحیتدار دادگاه محل اقامت خوانده بوده که زوج نیز ساکن استان زنجان بوده و صلاحیت موضوع ماده 12 قانون حمایت خانواده در مورد زوجه استثناء بر اصل است لذا به استناد ماده 13 قانون حمایت خانواده و مواد 26 و 27 قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی حقوقی شهرستان زنجان صادر نموده است. پس از وصول پرونده به دادگستری شهرستان زنجان و ثبت آن در شعبه دوم دادگاه عمومی حقوقی، شعبه مرجوع الیه در وقت فوق العاده ضمن اعلام ختم رسیدگی به موجب دادنامه شماره --- مورخ 94/7/25 با استدلال اینکه همه پرونده های مطرح شده در این دادگاه رسیدگی و مختومه گردیده است لذا استدلال دادگاه حقوقی بوشهر در صدور قرار عدم صلاحیت مخدوش و به لحاظ عدم وجود سابقه رسیدگی ماهوی به موضوع طلاق در این دادگاه مستندا به ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه حقوقی شهرستان بوشهر صادر و سپس به لحاظ حدوث اختلاف در صلاحیت پرونده را جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال که پس از وصول جهت حل اختلاف به این شعبه ارجاع گردیده است.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای حسن عباسیان عضو ممیز و اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رای می دهد
در خصوص اختلاف در صلاحیت فیمابین شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر و شعبه دوم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان زنجان در رسیدگی بدعاوی مطروحه به خواسته های 1 - صدور دستور موقت مبنی بر واگذاری موقت طفل و سپس صدور حکم مبنی بر سلب حضانت از پدر نسبت به فرزند مشترک به نام آریا 5 ساله و واگذاری حضانت فرزند بمادر 2 - صدور دستور موقت مبنی بر ملاقات طفل مشترک و سپس الزام مادر به تحویل فرزند مشترک با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه دعاوی مطروحه از ناحیه هر یک از متداعیین که قبلا زن و شوهر بوده و با وقوع طلاق از هم متارکه نموده‌اند با عنایت به عناوین خواسته و لحاظ ماده 4 قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 در زمره دعاوی و امور خانوادگی مربوط به زوجین محسوب بوده و زوجه مطلقه می‌تواند مطابق ماده 12 قانون مزبور دعوی خود را در دادگاه محل اقامت خود اقامه نماید و بدوا زوجه مطلقه هم دادخواست خود را باعتبار محل اقامت خود در حوزه قضایی شهرستان بوشهر به دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر تقدیم داشته است و دعاوی سابق فیمابین متداعیین با موضوع طلاق و غیره که قبلا در محاکم عمومی حقوقی شهرستان زنجان مطرح گردیده به دلالت مستندات پیوست پرونده قبل از تاریخ تقدیم دادخواست ها در پرونده حاضر کلیه این دعاوی مورد رسیدگی قرار گرفته و منتهی به صدور رای شده و مختومه گردیده است و در نتیجه در تاریخ تقدیم دادخواست ها در پرونده حاضر هیچ دعوائی در محاکم عمومی حقوقی شهرستان زنجان بین متداعیین مطرح رسیدگی نبوده تا قاعده مقرر در ماده 13 قانون حمایت خانواده از حیث صلاحیت دادگاه در دعاوی مطروحه فعلی قابلیت اعمال و اجرا را داشته باشد و مالا صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی شهرستان زنجان را در رسیدگی به دعاوی مطروحه در پرونده حاضر ایجاب نماید. بنابراین رسیدگی بدعاوی مطروحه در پرونده حاضر باعتبار اینکه زوجه مطلقه به جهت اقامت خود در حوزه قضایی شهرستان بوشهر بدوا دادخواست خود را به دادگاه حقوقی شهرستان بوشهر تقدیم و به این ترتیب دادگاه محل اقامت خود را برای رسیدگی به دعوی مطروحه انتخاب نموده مطابق ماده 12 قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر بوده و محل اقامت خوانده آقای م. ب. در حوزه قضایی شهرستان زنجان در تشخیص صلاحیت دادگاه موثر در مقام نبوده و نافی صلاحیت دادگاه حقوقی بوشهر در رسیدگی به دعوی مطروحه از ناحیه زوجه مطلقه نخواهد بود و در نتیجه به تبع دعوی زوجه مطلقه رسیدگی به دعوی متقابل خوانده علیه ایشان به لحاظ وجود ارتباط کامل این دعاوی بایکدیگر در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر خواهد بود بنابراین قرار عدم صلاحیت صادره از شعبه دوم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان زنجان صائب و موجه و قانونی بوده فلذا در اجرای تبصره ماده 27 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن تایید صلاحیت شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان بوشهر در رسیدگی بدعاوی مطروحه فیمابین محاکم مرقوم حل اختلاف میگردد مقرر میدارد پرونده از موجودی کسر و به موضوع ذیربط اعاده گردد.
شعبه --- دیوان عالی کشور - رئیس و مستشار و عضو معاون
حسن عباسیان - مسعود کریم پورنطنزی - جعفر پوربدخشان