فصل پنجم - اشتغال و کارآفرینی

از قانون جامع خدمات‌ رسانی به ایثارگران
خانواده شاهد، جانبازان، همسر و فرزندان جانبازان بیست و پنج درصد (25 %) و بالاتر، آزادگان و همسر و فرزندان آنان مشروط بر آن که فاقد شغل و درآمد بوده و واجد شرایط شغل مورد نظر باشند می ‌توانند از خدمات این فصل برخوردار شوند.
تبصره - رزمندگان و خواهر و برادر شاهد در اولویت ‌بعدی برای استفاده از خدمات موضوع این فصل می‌ باشند.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سایر واحدهای ذی‌ ربط اعم از دولتی و غیردولتی موظفند ضمن هماهنگی با بنیاد در راستای جذب نیروی انسانی مورد نیاز کارگاههای تابع قانون کار، مشمولان موضوع ماده (29) این قانون را در اولویت قرار دهند.
به منظور تشویق کارفرمایان کارگاهها به جذب مشمولان موضوع ماده (29)این قانون، دولت موظف است کارفرمایانی را که با هماهنگی بنیاد پس از اخذ تعهدات لازم و انعقاد قراردادی که مبین تعهدات طرفین باشد اقدام به جذب نیرو در راستای تأمین نیروی انسانی مورد نیاز خود می‌نمایند، مشمول تخفیفات و تسهیلاتی به شرح ذیل قرار دهد:
الف (اصلاحی 1395/12/14)- حق بیمه سهم کارفرما برای جانبازان و آزادگان و فرزندان شاهد، فرزندان جانبازان، فرزندان آزادگان، رزمندگان و فرزندان رزمندگان با حداقل شش ماه سابقه حضور در جبهه به میزان صد درصد (100 %) و سایر مشمولان موضوع ماده (29) این قانون به میزان پنجاه درصد (50 %) حداقل به مدت پنج سال توسط بنیاد پرداخت می ‌گردد.
ب - کاهش مالیات کارفرمایان این گونه کارگاهها از طریق احتساب یکصد و پنجاه درصد (150 %) حقوق پرداختی به ایثارگران جدید الاستخدام به عنوان هزینه ‌های قابل قبول مالیاتی به مدت پنج سال.
ج - کارفرمایانی که اقدام به جذب و استخدام افراد موضوع ماده (29) این قانون حداقل به مدت پنج سال می ‌نمایند تا مدت هجده ماه از هفتاد و پنج درصد (75 %) یارانه حداقل حقوق و دستمزد، موضوع ماده (42) قانون کار بر حسب نوع شغلی که در اختیار آنان قرار خواهد گرفت بهره‌ مند می‌ شوند.
بنیاد موظف است نسبت به ایجاد صندوق اشتغال و کارآفرینی ایثارگران اقدام نموده و اساسنامه آن را تدوین و به تصویب هیأت وزیران برساند. منابع مالی این صندوق به شرح زیر تأمین می‌ گردد:
الف - بودجه عمومی دولت
ب - وجوه برگشتی از محل اقساط وامهای اشتغال پرداختی به ایثارگران (وجوه اداره شده)
ج - سایر منابع بنیاد (منابع داخلی بنیاد)
در صورتی که در راستای دستیابی فرزندان شاهد، جانبازان بیست و پنج درصد (25 %) و بالاتر و آزادگان بیکار به مشاغل مناسب، نیاز به فراگیری دوره ‌های آموزشی و مهارتی باشد، به منظور تأمین حداقل معاش آنان در طول دوره آموزش (حداکثر تا هجده ماه) کمک هزینه زندگی معدل [معادل] هفتاد و پنج درصد (75 %) حداقل حقوق کارکنان دولت و برای یک‌بار توسط بنیاد پرداخت خواهد شد.
برای بهره‌مندی افراد واجد شرایط این فصل، ضمن هماهنگی دستگاهها و مراکز ارائه‌دهنده امکانات فوق با بنیاد مشروط بر آن که قبلاً از تسهیلات این فصل استفاده نکرده باشند تا سی درصد (30%) از امکانات مربوط به موارد ذیل به این امر اختصاص می‌یابد:
الف - واگذاری غرفه میادین و بازارچه‌ های خود اشتغالی و دکه از طریق شوراهای اسلامی و با هماهنگی شهرداری‌ ها.
ب - سهمیه پذیرش دوره‌ های کوتاه‌ مدت و بلندمدت آموزش‌‍‌ های مهارتی، تخصصی سازمان آموزش فنی و حرفه ‌ای به همراه تسهیلات رفاهی به ویژه خوابگاه.
ج - اجرای دوره ‌های کارورزی خاص فارغ ‌التحصیلان توسط دستگاههای اجرائی ذی ‌ربط.
د - اعزام نیروی کار به خارج از کشور، توسط دستگاههای مشمول این قانون.
دولت مکلف است ساز و کارهای مناسب را برای ایجاد مشاغل پایدار برای مشمولان این فصل از محل تسهیلات تکلیفی، اعتبارات وجوه اداره شده، خود اشتغالی، برنامه کمک ‌های فنی و اعتباری (ملی و استانی) در لوایح بودجه سالانه پیش ‌بینی و اجراء نماید.
به منظور ساماندهی موضوع اشتغال مشمولان این قانون در سیاستگذاری ‌های کلان، رئیس بنیاد در شورای عالی اشتغال عضویت خواهد داشت.