تاریخ دادنامه قطعی: 1394/03/30
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: در صورتی که خواسته زوج تنفیذ فسخ نکاح باشد، باید دلیلی که حاکی از اعمال اراده و اقدام وی بر فسخ نکاح بوده، ارائه کند؛ زیرا خواسته وی متضمن این معناست که وی قبل از اقامه دعوی، اراده خود را بر فسخ نکاح اعمال کرده است.
در تاریخ 1393/07/06 آقای م. پ.گ. به طرفیت همسرش خانم م. ص. دادخواستی به خواسته تنفیذ فسح نکاح به لحاظ ابتلاء زوجه به بیماری صرع تقدیم و با ارائه تصویر مصدق سند ازدواج و گواهی پزشکی قانونی توضیح داده در تاریخ 1392/06/15 با خوانده ازدواج نمودم و تا کنون بدلیل مشکلات مالی و شخصی موفق به برگزاری جشن عروسی و تشکیل زندگی مشترک نشده ایم و اخیرا بارفتارهای زوجه نظیر پرخاشگری و عدم ثبات در رفتار و بیماری پوستی متوجه نوعی بیماری در ایشان شدم که پس از بررسی های مقدماتی مشخص گردید که مشارالیه مبتلا به بیماری صرع بوده و سالهاست تحت درمان میباشد و در بیمارستان شهدای تجریش دارای پرونده پزشکی است که تقاضای استعلام را دارم و چون تا کنون متوجه بیماری ایشان نشده بودم و خوانده دعوی و خانواده ایشان نیز تدلیس نموده و بر خلاف حقیقت و واقع خود را بی عیب معرفی و بیماری صرع را پوشانده اند و هر چند در عقد ازدواج شرط سلامت ذکر شده لکن عقد متبانیا بر آن واقع شده و با فرض وجود صحت و سلامت عقد جاری شده است و خوانده و خانواده اش با عمد و قصد اینجانب رافریب داده و حقیقت را کتمان نمودهاند لذا صدور حکم مبنی بر تنفیذ فسخ نکاح مورد استدعاست. دادخواست مطروحه در شعبه --- دادگاه خانواده تهران ثبت و مورد رسیدگی قرار میگیرد خانم ت. م. وکیل پایه یک دادگستری با تقدیم وکالتنامه از جانب زوجه اعلام وکالت نموده است. در جلسه دادرسی مورخ 1393/09/17 که با حضور خواهان و وکیل خوانده و موکله اش تشکیل گردیده خواهان اظهار داشت مطالب به شرح دادخواست تقدیمی است خوانده بیماری صرع دارد و هفت ماه است که متوجه شده ام خواستار فسخ نکاح شده ام و تا این لحظه نکاح را فسخ نکرده ام و فقط یک اظهارنامه فرستاده ام که دادخواست فسخ نکاح داده ام ولی اراده فسخ نکاح را اعمال نکرده ام. وکیل خوانده اظهار داشت مطالب به شرح لایحه تقدیمی پیوست پرونده میباشد و در لایحه تقدیمی دفاعا اعلام نموده که عیب مورد ادعای خواهان برفرض صحت ادعا از عیوب موضوع ماده 1123 قانون مدنی نبوده تا برای زوج ایجاد فسخ نماید و به علاوه بفرض انطباق مورد ادعا با ماده 1128 قانون مدنی ادعای زوج بلاوجه و با طل است زیرا صحت زوجه از عیوب مورد ادعا در ضمن عقد شرط نشده و توصیف نگردیده و عقد نکاح متبانیا بر آن واقع نشده است و حسب اظهار موکل خواهان به انحاء مختلف در جریان بیماری زوجه قرار گرفته است و موکل خود شخصا در صحبت های شخصی و تلفنی و پیام های ارسالی این مطلب را به خواهان گوشزد نموده وحتی از کلمه صریح (صرع)در توضیح بیماری خود نام برده وخواهان چندبار شخصااقدام به تهیه داروهای موکله نموده است عندالاقتضا تقاضا دارم نسبت به اخذ پرینت پیام های ارسالی طرفین اقدام گردد و از طرفی قبل از عقد برادر موکل با خواهان دیدار داشته و در خصوص این مطلب با ایشان صحبت کرده و تمامی این مسائل دال بر اطلاع خواهان از وجود بیماری موکل است و هم چنین خواهان قبل از طرح دعوی حاضر به موجب پرونده کلاسه --- - 93 (شماره بایگانی --- ) درخواست صدور گواهی عدم امکان سازش نموده در دادخواست تقدیمی صحبتی از بیماری موکل و عدم اطلاع خود بیان ننموده است ولی پس از مطلع شدن از اینکه میبایست حقوق مالی موکل را پرداخت نماید مبادرت به طرح دعوی فسخ نکاح به بهانه بیماری موکل نموده است لذا صدور حکم به بطلان دعوی خواهان مورد استدعاست سر انجام دادگاه با اعلام ختم رسیدگی به موجب دادنامه شماره --- - 1393/09/18 پس از ذکر مقدمه ای از چگونگی اقامه دعوی با توجه به صورتجلسه مورخه 1393/09/17 دادگاه و اظهارات طرفین و صرفنظر از اینکه موضوع مطروحه از موارد فسخ نکاح نبوده ومضافابه لحاظ اینکه فسخ نکاح فوری است و خواهان در این خصوص اقدامی ننموده با استدلال اینکه خواهان دلیل و مدرکی که ادعای وی را ثابت نماید به دادگاه ارائه ننموده است لذا دعوی خواهان را غیر وارد تشخیص مستندا به ماده 1257 قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر نموده است. پس از ابلاغ دادنامه صادره زوج نسبت به آن تجدیدنظر خواهی نموده که پس از تبادل لوایح و وصول پرونده بمرجع تجدیدنظر استان تهران و ارجاع آن به شعبه --- دادگاه تجدیدنظر هیات شعبه به موضوع رسیدگی و طی دادنامه شماره --- - 93 مورخ 1393/11/13 و با استدلال منعکس در آن اعتراض تجدیدنظر خواه را غیر موجه و دادنامه تجدیدنظر خواسته را مطابق قانون و دلائل موجود در پرونده تشخیص و ضمن رد اعتراض مطروحه دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید نموده است. دادنامه اخیرالذکر در تاریخ 1393/12/20 به زوج ابلاغ شد و نامبرده در تاریخ 1394/01/10 با تقدیم دادخواست و لایحه فرجامی نسبت به آن فرجامخواهی نموده که پس از تبادل لوایح و وصول پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است لوایح طرفین به هنگام شور قرائت میگردد.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای حسن عباسیان عضو ممیز و اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رای می دهد:
فرجامخواهی آقای م. پ.گ. نسبت به دادنامه شماره --- - مورخ 1393/11/13 شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان تهران که در جهت تایید دادنامه بدوی متضمن حکم به بطلان دعوی فرجامخواه به خواسته فسخ نکاح انشاء گردیده وارد و موجه نیست زیرا زوج فرجامخواه به شرح دادخواست بدوی با تبیین خواسته خود بالصراحه صدور حکم به تنفیذ فسخ نکاح فیمابین خود و زوجه فرجامخوانده را به لحاظ ابتلاء زوجه به بیماری صرع خواستار گردیده و حتی در لایحه اعتراضیه تجدیدنظر هم بر این خواسته خود تاکید ورزیده است و این خواسته فرجامخواه متضمن این معناست که نامبرده قبل از اقامه دعوی موضوع پرونده حاضر خود اراده خود را بر فسخ نکاح اعمال و اقدام به فسخ نکاح فیمابین نموده و صرفا تنفیذ این اقدام خود را در دعوی مطروحه خواستار شده است در حالی که مشارالیه نه تنها دلیلی که حاکی از اعمال اراده اش در فسخ نکاح بوده باشد و بر اقدام وی در فسخ نکاح دلالت نماید اقامه و ابراز ننموده بلکه به شرح صورتجلسه دادرسی مورخ 1393/09/17 بالصراحه اعلام نموده که تا این لحظه نکاح را فسخ نکرده و اراده خود بر فسخ نکاح را اعمال ننموده است بنابراین و با توجه به عدم اقدام فرجامخواه به فسخ نکاح و مدلل نبودن فسخ نکاح فیمابین زوجین دعوی مطروحه از ناحیه ایشان به خواسته تنفیذ فسخ نکاح وجاهت قانونی نداشته و از این رو دادنامه های بدوی و فرجامخواسته از حیث نتیجه موجه و منطبق بر موازین قانونی اصدار یافته و ایراد و اشکال موثر در تخدیش بر آراء مرقوم مترتب نبوده و اعتراضات فرجامخواه در حدی نیست که خدشه ای بر دادنامه فرجامخواسته وارد و موجبات نقض آن را فراهم سازد فلذا ضمن رد فرجامخواهی فرجامخواه مستندا به ماده 370 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه فرجامخواسته نتیجتا ابرام میگردد.
رئیس و مستشاران شعبه --- دیوان عالی کشور
حسن عباسیان - مسعود کریم پور نطنزی - سیروس کیقبادی