‌فصل پنجم - در تأمین آسایش و حفظ سلامت مستخدمین رسمی

از قانون استخدام کشوری
مستخدمین رسمی دولت سالی یک ماه مرخصی با استفاده از حقوق و فوق‌ العاده‌ های مربوط دارند.
(منسوخه 1399/08/05)- مستخدمین رسمی و صورت ابتلا به بیماریهائی که مانع از انجام خدمت آنان باشد از مرخصی استعلاجی استفاده خواهند کرد.
تبصره - جز در موارد بیماری‌ های صعب‌ العلاج حداکثر مدت استفاده از مرخصی استعلاجی چهار ماه در سال خواهد بود.
مستخدم رسمی می‌تواند با موافقت وزارتخانه یا موسسه متبوع از مرخصی بدون حقوق استفاده کند.
‌تبصره 1 - مدت مرخصی بدون حقوق از لحاظ بازنشستگی جزء سوابق خدمت محسوب نخواهد شد.
تبصره 2 (اصلاحی 1350/03/30)- حداکثر مدتی که مستخدم رسمی در طول مدت خدمت خود میتواند از مرخصی بدون حقوق با موافقت سازمان متبوع استفاده نماید سه‌ سال خواهد بود.
تبصره 3 - محفوظ ماندن پست سازمانی مستخدم رسمی در مدتی که از مرخصی بدون حقوق استفاده مینماید الزامی نیست در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی پست سازمانی مناسب برای ارجاع بمستخدم مذکور موجود نباشد بحال آماده به خدمت در میاید.
تبصره 4(الحاقی 1357/10/02)- مدت مرخصی بدون حقوق مستخدم برای ادامه تحصیلات عالی و تخصصی در رشته‌های مورد نیاز وزارتخانه یا موسسه مربوط مشروط باینکه منجر به اخذ مدرک تحصیلی بشود از لحاظ بازنشستگی و وظیفه با پرداخت کسور مربوط جزو سابقه خدمت رسمی مستخدم محسوب میشود.
تبصره 5 (الحاقی 1371/03/03)- آن دسته از مستخدمین رسمی که همسر آنان در مشاغل حساس دولتی در داخل کشور اشتغال دارد به تبعیت از محل کار همسر می‌ توانند‌ حداکثر تا 6 سال از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند.
‌تشخیص مشاغل حساس با پیشنهاد دستگاه مربوطه و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود.
ترتیب تحصیل مرخصی‌های موضوع مواد 47 و 48 و 49 قانون به موجب آئین‌نامه ایکه از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیئت وزیران میرسد معین میشود.
دولت مکلف است به طرق مقتضی وسایل بهداشت و درمان مستخدمین رسمی و خانواده آنان را فراهم کند.
دولت مکلف است تأسیس موسسات تعاونی مستخدمین رسمی را تشویق و با موسسات مذکور همکاری و نسبت به آنها کمک لازم را بنماید نحوه همکاری و کمک دولت بموسسات مذکور طبق آئین‌نامه ای خواهد بود که به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
وزارتخانه ها و موسسات دولتی مکلفند در تامین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار برای مستخدمین اقدامات لازم را به عمل آورند. سازمان امور اداری و استخدامی کشور موظف است در این مورد نظارت و هدایت لازم را معمول دارد.