‌بخش اول - تعاریف

از ‌قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
استخدام در ارتش عبارتست از پذیرفته شدن شخص برای انجام خدمت موظف در یکی از مشاغل پیش ‌بینی شده در این قانون.
مشاغل ارتش و وزارت دفاع و سازمانهای وابسته به آنها از نظر پرسنلی که در آن مشاغل منصوب میگردند به سه گروه تقسیم میشوند:
1 - شغل نظامی که.
عبارتست از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان برای نظامیان پیش ‌بینی میشود.
2 - شغل کارمندی که.
عبارتست از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان برای کارمندان پیش‌ بینی میشود.
3 - شغل مشترک که.
عبارتست از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان با این عنوان تعیین شده و منحصر به نظامیان یا ‌کارمندان نبوده و قابل تخصیص به هر دو میباشد.
‌تبصره 1 - مشاغل فرماندهی در ارتش از مشاغل نظامی میباشد.
تبصره 2 - غیر از مشاغل فرماندهی مدیریت کلیه رده‌ ها در ارتش و وزارت دفاع و سازمانهای وابسته به آنها از مشاغل مشترک می ‌باشند.
تبصره 3 - در مشاغل مشترک شرایط احراز شغل باید به نحوی تعیین گردد که شایسته‌ ترین پرسنل اعم از نظامی و کارمند منصوب گردند. صرف ‌نظامی یا کارمند بودن موجب ارشدیت پرسنل بر یکدیگر نخواهد بود.
رسته عبارت از مجموع رشته ‌های شغلی است که از نظر تخصص یا نوع کار یا نوع آموزش وابستگی و ارتباط نزدیک داشته باشند.
پرسنل ارتش کسانی هستند که برابر شرایط و مقررات مندرج در این قانون و یا قانون خدمت وظیفه عمومی به خدمت پذیرفته میشوند و‌ عبارتند از:
‌الف - کادر ثابت.
ب - وظیفه.
ج - پیمانی.
کادر ثابت به پرسنلی اطلاق می‌گردد که برای انجام خدمت مستمر در ارتش استخدام می‌شوند و عبارتند از:
1 - نظامیان.
2 - کارمندان.
3 - محصلین.
نظامیان پرسنلی هستند که پس از طی آموزش لازم به یکی از درجات پیش‌ بینی شده در این قانون نائل و از لباس و علائم نظامی استفاده‌ می نمایند.
کارمندان پرسنلی هستند که بر اساس مدارج تحصیلی و یا مهارت تجربی و تخصصی استخدام شده و بدون استفاده از درجات، علائم و ‌لباس نظامی به یکی از رتبه ‌های پیش ‌بینی شده در این قانون نائل میشوند.
محصلین پرسنلی هستند که به منظور خدمت در کادر ثابت استخدام و قبل از انتصاب در یکی از مشاغل مندرج در این قانون در یکی از ‌موسسات آموزشی به هزینه ارتش یا وزارت دفاع و سازمانهای وابسته به آنها مشغول تحصیل میباشند.
پرسنل وظیفه کسانی هستند که مطابق قانون خدمت وظیفه عمومی در یکی از دوره ‌های ضرورت، احتیاط یا ذخیره مشغول خدمت ‌میباشند.
پرسنل پیمانی به کسانی اطلاق میگردد که خدمت پیمانی را به صورت نظامی یا کارمند برابر مقررات مندرج در این قانون انجام می ‌دهند.
پرسنل خرید خدمت به کسانی اطلاق میگردد که طبق مقررات مربوط خدمت مشخصی را برابر قرارداد معینی انجام میدهند.