در صورتی که خسارتی از محل بیمه‌نامه پرداخت نشود، بیمه‌گر موظف است پس از اعمال تخفیفات موضوع ماده (5) این آیین‌نامه، از سال دوم به بعد هنگام تجدید بیمه‌نامه به ازای هر سال پنج درصد و حداکثر هفتاد درصد تخفیف عدم خسارت در حق بیمه پایه موضوع ماده (3) این آیین‌نامه اعمال نماید. این تخفیف در جدول موضوع تبصره (2) این ماده به عنوان واحد محسوب می‌شود.
تبصره 1- مادامی که درصد تخفیف عدم خسارتی که به موجب مقررات قبلی به دارنده تعلق گرفته است بیش از درصدهای متعلقه طبق این آیین‌نامه باشد، هنگام تجدید بیمه‌نامه درصد تخفیف قبلی ملاک عمل قرار می‌گیرد.
تبصره 2- درصد تخفیف عدم خسارت آن دسته از دارندگانی که در مدت اعتبار بیمه‌نامه موجب پرداخت خسارت از محل بیمه‌نامه شوند، هنگام تجدید بیمه‌نامه به تناسب نوع و تعداد خسارت، به شرح جدول زیر کاهش می‌یابد:
| نوع خسارت | تعداد خسارت | یک بار | دو بار | سه بار و بیشتر |
| مالی | 20 واحد | 30 واحد | 40 واحد |
| بدنی | 30 واحد | 70 واحد | 100 واحد |
تبصره 3- در صورتی که در طول مدت اعتبار بیمه نامه، در یک حادثه بیمه‌گر هم خسارت مالی و هم خسارت بدنی پرداخت نموده باشد، صرفاً واحدهای مقرر برای خسارت‌های بدنی ملاک محاسبه خواهند بود.
تبصره 4- در صورتی‌که دارنده فاقد تخفیف باشد یا کاهش میزان تخفیف وی براساس جدول فوق بیش از درصد تخفیف سال‌های قبل باشد، حق بیمه پایه موضوع ماده (3) این آیین‌نامه معادل مابه‌التفاوت آن‌ها افزایش خواهد یافت.