ماده 1 آیین‌نامه اجرایی ماده 3 قانون حمایت از حقوق معلولان

در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
1 - قانون: قانون حمایت از حقوق معلولان - مصوب 1396 -
2 - فرد دارای معلولیت: افراد موضوع بند (الف) ماده (1) قانون.
3 - مناسب سازی: مجموعه اقداماتی که در جهت اصلاح معابر، اماکن، ساختمان ها و فضاهای عمومی شهری و روستایی و وسایل حمل و نقل و ارتباط جمعی انجام می‌شود، به طوری که افراد دارای معلولیت قادر باشند آزادانه و بدون خطر در محیط پیرامون خود حرکت کنند و از تسهیلات محیطی، با حفظ استقلال فردی و رعایت شان و منزلت انسانی بهره مند شوند.
4 - دسترس پذیری: اقداماتی که با هدف ایجاد محیط بدون مانع و قابل دسترس جهت مشارکت افراد دارای معلولیت در همه حوزه های زندگی و فراهم آوردن فرصت برابر برای آنها در برخورداری از امکانات زندگی اجتماعی، همانند سایر افراد انجام می‌شود. دسترسی شامل سامانه (سیستم) حمل و نقل، محیط فیزیکی، اطلاعات، آموزش و پرورش، فناوری (تکنولوژی)، اشتغال، منابع مناسب ارتباطی و رسانه ای است.
5 - دستگاه های مشمول: دستگاه های موضوع بند (ت) ماده (1) قانون.
6 - اماکن عمومی: کلیه وزارتخانه ها، موسسات و شرکت های دولتی، بیمارستان ها، مدارس، دانشگاه ها، مراکز آموزشی و فرهنگی، اماکن ورزشی، پایانه ها، فرودگاه ها، ایستگاه های قطار شهری و برون شهری، مراکز خرید و تجاری، مراکز ارایه خدمات عمومی، بانک ها، بوستان ها و مراکز تفریحی، معابر عمومی و نظایر آنها.
7 - ستاد: ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب سازی کشور، موضوع ماده (3) قانون.
8 - نظارت: فرایندی پویا و مستمر که در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط، نحوه اقدامات مرتبط با مناسب سازی و دسترس پذیری را بررسی و ضمن واپایش (کنترل)، موارد نقض را احصا می کند و مورد رسیدگی و پیگیری قرار می دهد.