صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/04/19
برگزار شده توسط: استان گلستان/ شهر کلاله
موضوع
بررسی جرم بودن تخلف از تامین موضوع بند الف ماده 690 قانون آیین دادرسی کیفری
پرسش
با توجه به قسمت اخیر بند ب ماده 690 قانون آیین دادرسی کیفری بیان کنید که کلمه ممنوعیت آیا شامل موارد مندرج در بند الف نیز می‌شود یا منحصر به موارد مندرج در بند ب است ؟
نظر هیئت عالی
تصریح به عبارت ممنوعیت قابل تسری به بند اول ماده 690 قانون آئین دادرسی کیفری می‌باشد. نتیجتا نظریه اقلیت صحیح اعلام می‌شود.
نظر اکثریت
با توجه به این که در بند ب ماده 690 قانون آیین دادرسی کیفری قبل از کلمه ((ممنوعیت)) از ضمیر اشاره ((این)) استفاده شده و ((این)) ضمیر اشاره به نزدیک است. لذا می توان گفت که قانونگذار فقط تخلف از ممنوعیت موضوع بند ب را مستلزم مجازات دانسته است والا با استفاده از عبارت هایی همچون ((ممنوعیت های موضوع این ماده)) مقصود خویش مبنی بر جرم بودن تخلف از ممنوعیت های بند الف و ب را به صراحت اعلام می کرد. اصل تفسیر مضیق نصوص جزایی نیز ایجاب می کند که قانون را به نحوی تفسیر کنیم که عنوان مجرمانه، شامل مصادیق کمتری شود. به عبارت دیگر چون تامین های موضوع بند ب مهم تر بوده و در مورد جرایم سنگین تری اعمال می‌شود لذا قانونگذار متخلف از آن را شایسته مجازات دانسته و در مورد تامین های بند الف به ضمانت اجراهای مدنی از جمله معرفی شخص حقوقی به عنوان ((ممنوع المعامله)) به دفاتر اسناد رسمی و اعلان عمومی ممنوعیت شخص حقوقی از فعالیت مورد نظر دادگاه در جراید بسنده نموده است.
نظر اقلیت
اگر فقط تخلف از ممنوعیت موضوع بند ب مستلزم مجازات باشد تامین موضوع بند الف عملا بی ضمانت اجرا و بی فایده خواهد بود و دلیل منطقی هم وجود ندارد که قانونگذار مرتکب تبعیض شده و فقط تخلف از تامین های موضوع بند ب را مورد مجازات قرار داده باشد لذا کلمه ممنوعیت شامل موارد مندرج در بند الف ماده 690 قانون آیین دادرسی کیفری نیز می‌شود.