تاریخ نظریه: 1397/02/01
شماره نظریه: 7/97/130
شماره پرونده: 96-48/4-1635
استعلام:
آئیننامه پناهندگان در تاریخ 1342/9/25 به تصویب دولت وقت رسیده است دولت ایران در تاریخ 1354/3/25 به صورت مشروط به کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان و پروتکل آن 1951و1967 م. پیوست که با توجه به عدم احراز مغایرت در مقررات این آئیننامه با کنوانسیون مزبور که به موجب ماده 9 قانون مدنی در حکم قانون است این آئیننامه به نظر همچنان معتبر باقی ماند با تصویب قانون برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی مصوب 1379/1/17 ماده 180 مقرر میداشت: به منظورایجاد تمرکز در سیاست گذاری امور اتباع خارجی آواره، پناهنده، مهاجر و اتباع خارجی دارای گذرنامه در زمینه ورود اسکان اخراج اشتغال آموزش بهداشت و درمان روابط بین الملل شورای هماهنگی اجرائی اتباع بیگانه به ریاست وزیر کشور و عضویت وزیران آموزش و پرورش اطلاعات امور خارجه کار و امور اجتماعی بهداشت درمان و آموزش پزشکی رئیس سازمان برنامه و بودجه دبیر شورای عالی امنیت ملی فرمانده نیروی انتظامی و رئیس جمعیت هلال احمر تشکیل میگردد تصمیمات شورای مذکور پس از تایید هیأت وزیران قابل اجرا خواهد بود آئیننامه اجرائی این ماده به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های کار و امور اجتماعی کشور و اطلاعات به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید این ماده مجدداً در ماده 129 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی مصوب 1383/6/11 تنفیذ شد و آئین نامه اجرایی آن در تاریخ 1384/2/14 به تصویب هیأت وزیران رسید این کمیته برخی مصوبات مربوط به پناهندگان را تصویب نمود که با توجه به عدم تنفیذ این مقررات در قانون احکام دائمی توسعه کشور و قانون پنج ساله برنامه ششم توسعه کشور به نظر میرسد آئیننامه های مذکور ملغی الاثر میباشند با توجه به توضیحات فوق آیا آئیننامه پناهندگان مصوب 1342/9/25 دارای اعتبار میباشد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
عدم تنفیذ مجدد مقررات ماده 129 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب 1383/6/11 موضوع مقررات ماده 180 قانون برنامه سوم توسعه کشور مصوب 1379 در قوانین بعدی به معنای انحلال نهاد تشکیل شده در اجرای این ماده و بیاعتباری مصوبات نهاد مزبور نمیباشد و لذا مادام که مقنن اراده جدیدی در خصوص انحلال یا تغییر تشکیلات مربوط به نهاد یاد شده و یا بیاعتباری مصوبات آن اعلام نداشته، به عنوان آخرین اراده قانونگذار به قوت خود باقی است. بدیهی است مقررات آییننامه پناهندگان مصوب 1342/9/29 در غیر موارد اصلاحی همچنان معتبر است.