ماده 3 قانون حمایت از هنرمندان، استادکاران و فعالان صنایع دستی
الف - صدور مجوز تأسیس و پروانه تولید کارگاهی (انفرادی - گروهی)
ب - صدور کارت شناسایی صنعتگر موضوع این قانون
پ - صدور مجوز فروشگاههای انحصاری هنرهای سنتی و صنایع دستی ایران
ت - صدور گواهی اصالت برای آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی
ث - صدور مجوز تأسیس و بهره برداری از خانه های صنایع دستی و بازارچه های صنایع دستی
تبصره - خانه های صنایع دستی به بناهای واجد ارزش معماری یا تاریخی با مالکیت عمومی یا خصوصی گفته می شود که قابلیت بهره برداری در امر تولید، فروش و مشاوره تخصصی در جهت توسعه و ارتقای صنایع دستی را داشته و به موجب مجوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارت صنعت، معدن و تجارت ایجاد می شود.
ج - صدور مجوز برگزاری حراج آثار فاخر قابل فروش صنایع دستی و هنرهای سنتی
چ - صدور مجوز برگزاری نمایشگاههای داخلی و بین المللی در زمینه صنایع دستی و هنرهای سنتی
ح - درجه بندی و صدور گواهی کیفیت به کارگاهها و فروشگاههای صنایع دستی و هنرهای سنتی
تبصره 1 - فعالیت های احصاء شده این ماده به جز موارد مربوط به فرش دستباف مشمول تبصره ماده (2) قانون نظام صنفی مصوب 12 /6 /1392 بوده و با صدور پروانه فعالیت و بهره برداری از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، نیاز به أخذ مجدد مجوز یا پروانه کسب از وزارت صنعت، معدن و تجارت نمی باشد.
تبصره 2 - طراحی، برنامه ریزی، توسعه و نظارت بر کلیه آموزش های غیررسمی صنایع دستی و فرش دستباف کشور اعم از آموزش های عمومی، تخصصی و مجازی با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارت صنعت، معدن و تجارت می باشد. کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در امر آموزش صنایع دستی و فرش دستباف مکلفند سیاست های تعیین شده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارتخانه را در آموزش های خود رعایت کنند.