ماده 13 آیین نامه اجرایی ماده (6) قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
1 - بی سرپرستی یا بدسرپرستی طفل و نوجوان.
2 - عدم دسترسی به والدین، اولیا یا سرپرست قانونی طفل و نوجوان.
3 - زندانی بودن والدین، اولیا یا سرپرست قانونی.
4 - ناتوانی والدین، اولیا یا سرپرست قانونی در نگهداری طفل و نوجوان با تشخیص گروه تخصصی به دلایلی مانند معلولیت، کم توانی جسمی، ذهنی یا ابتلای طفل و نوجوان یا والدین، اولیا یا سرپرست قانونی وی به اعتیادهای زیان آور، بیماری یا اختلال های رفتاری، روانی یا شخصیتی و همچنین بیماری های جسمی واگیر یا صعب العلاج.
5 - وضعیت مخاطره آمیز طفل در خانواده مانند سوء استفاده از طفل و نوجوان در ارتکاب جرایم یا ارتکاب جرم علیه طفل و نوجوان توسط اعضای خانواده، خشونت مستمر اعضای خانواده نسبت به یکدیگر، اشتهار اعضای خانواده به فساد اخلاقی.
6 - بی توجهی و سهل انگاری نسبت به طفل و نوجوان یا طرد وی توسط خانواده به تشخیص گروه تخصصی و در نظر گرفتن مصلحت طفل و نوجوان.
تبصره - در موارد ضروری که اخذ دستور مقام قضایی امکان پذیر نباشد، مددکار اجتماعی طفل یا نوجوان را از محیط خطر دور و به مراکز نگهداری تحت نظارت سازمان بهزیستی، منتقل می کند و شرح موضوع و ضرورت مداخله را ظرف دوازده ساعت به اطلاع دادستان می رساند.