رای شماره 876 و 877 مورخ 1392/11/14 هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شماره دادنامه: 877-876

تاریخ دادنامه: 14/11/1392

کلاسه پرونده: 92/988-986

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقایان داریوش تقی زاده و مهدی دوستعلی

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش کار: آقای داریوش تقی زاده به موجب درخواستی که به شماره 1483-1391/07/16 ثبت دفتر اندیکاتور هیات عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که: با سلام و احترام به استحضار می رساند از آنجا که در خصوص دادنامه های مربوط به حقوق و مزایای اشخاصی که با اشعه سر و کار دارند صادر شده است، تعدادی از شعب پرداخت فوق العاده کار با اشعه تا میزان 50% از جمله فوق العاده جذب را تا تاریخ 1388/01/01 صادر کرده اند که شاید استدلال ماده 68 بند 3 قانون مدیریت خدمات کشوری باشد که بند 3 ماده 68 فقط فوق العاده سختی کار را اعلام کرده است و سختی کار در مراکز درمانی از جمله بیمارستانها شامل شیفتهای شب و عصر است که ربطی به پرداخت فوق العاده کار با اشعه تا میزان 50% را ندارد از طرفی بند ج ماده 135 قانون ب.پ.ت موید این موضوع است و تعدادی از شعب دیوان تاریخ را اعلام نکرده اند و کارکنان که کار با اشعه را انجام می دهند مستحق پرداخت فوق العاده کار با اشعه را به میزان 50% بعد از تاریخ 1388/01/01 می دانند و این که اکثر مراکز درمانی که با اشعه سر و کار دارند بعد از تاریخ 1388/01/01 نیز فوق العاده را پرداخت می نمایند و اینک در این خصوص دادنامه صادر شده از شعبه سوم به شماره 9109970900300325 موضوع کلاسه پرونده 45102 به نام آقای ابراهیم فلاحی که پرداخت حقوق و مزایا را تا تاریخ 1388/01/01 اعلام کرده اند و دادنامه صادر شده از شعبه 21 دیوان عدالت به شماره 9009980900044948 و شماره دادنامه 9109970902100066 و موضوع کلاسه پرونده 9109970902100328 موضوع کلاسه پرونده 44958 تاریخ 1388/01/01 را اعلام نکرده اند و این موضوع باعث می‌شود اشخاصی که در یک مکان با اشعه کار می کنند مزایا و فوق العاده تا میزان 50% دریافت نمایند و تعداد دیگری که تاریخ 1388/01/01 در دادنامه مربوط به آنها قید شده مزایا و فوق العاده تا میزان 50% دریافت ننمایند که موجب اختلاف می‌شود لذا تقاضای رسیدگی در هیات عمومی دیوان و ایجاد وحدت رویه را در این خصوص دارد. متعاقباً آقای مهدی دوستعلی به موجب درخواستی که به شماره 1854- 1391/08/24 ثبت دفتر اندیکاتور هیات عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که: احتراماً، اینجانب مهدی دوستعلی، کاردان رادیولوژی، کارمند رسمی سازمان تامین اجتماعی می باشم که در خصوص پرداخت کامل حق اشعه به میزان 50% حقوق و مزایای کامل، شامل کسورات بازنشستگی شکایت کرده بودم که شعبه نهم دیوان عدالت اداری طبق رای پیوست شماره 1939- 1391/06/21 شکایت اینجانب را وارد دانسته، اما برای استحقاق آن، زمان پایان 1388/01/01 تعیین کرده است در حالی که از 1388/01/01 به بعد اینجانب در سازمان تامین اجتماعی مشغول به کار بوده ام و سازمان تامین اجتماعی نیز امتیاز ومبلغ حق اشعه اینجانب را طبق قانون خدمات کشوری به صورت کامل پرداخت نکرده است از طرفی رایی که در مورد همکاران مشابه اینجانب صادر شده از جمله رای شماره 1727- 1389/12/15 شعبه 16 دیوان و رای شماره 2758- 1390/12/22 شعبه 12 دیوان و رای شماره 2501- 1389/12/18 شعبه 15 دیوان و رای شماره 00004-1390/01/15 شعبه 15 دیوان و بسیاری آراء مشابه، بدون تعیین زمان خاصی برای استحقاق بوده است. لذا با توجه به این که آراء معارض است اینجانب تقاضای رسیدگی در هیات عمومی به شکایت خود را دارم وخواهان پرداخت کامل حق اشعه سازمان تامین اجتماعی تا پایان زمان اشتغال به کار می باشم. گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است: الف: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900045102 با موضوع دادخواست آقای ابراهیم فلاحی شاه آباد به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه به موجب دادنامه شماره 9109970900300325- 1391/01/30، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه طرف شکایت، نظر به این که بر طبق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است که تا 50% حقوق ومزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه سر وکار دارند پرداخت شود بنابراین تفکیک یا استثناء بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت و فوق العاده مذکور وجاهت قانونی ندارد لذا با وارد دانستن شکایت مطروح به الزام خوانده به محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان 50% حقوق و مزایا از جمله فوق العاده جذب از تاریخ استحقاق قانونی تا 1388/01/01 حکم صادر و اعلام می‌شود. رای دیوان قطعی است. ب: شعبه بیست و یکم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900044948 با موضوع دادخواست خانم لیلا شمس پور با وکالت آقای داریوش تقی زاده به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه از تاریخ استخدام به بعد به موجب دادنامه شماره 9109970902100066-1391/01/23، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دعوای خانم لیلا شمس پور با وکالت آقای داریوش تقی زاده به طرفیت سازمان تامین اجتماعی به خواسته فوق نظر به این که وفق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368/01/20 مجلس شورای اسلامی تمامی ادارات که به نحوی با پرتوهای یونساز در ارتباط می‌باشند موظف به پرداخت تا 50% حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه افرادی که به طور مستمر با اشعه سر وکار دارند بر طبق آیین‌نامه های مربوط می‌باشند و شاکی مدعی است در پرداخت غیر از فوق العاده شغل سایر مزایای مستمر مشمول کسور بازنشستگی گنجانده نشده است لذا مستنداً به ماده 20 قانون حفاظت با وارد دانستن شکایت به احتساب مابه التفاوت آن بر اساس حقوق و مزایا حکم صادر و اعلام می‌گردد. رای دیوان قطعی است. ج: شعبه نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9008980900004509 باموضوع دادخواست آقای مهدی دوستعلی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی استان کردستان و به خواسته برقراری حق اشعه به میزان 50% کل حقوق ومزایای مستمر و غیر مستمر به موجب دادنامه شماره 9109970900901939- 1391/06/21، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده نظر به این که به موجب بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مجلس شورای اسلامی مقرر شده است که تا 50% حقوق ومزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه در تماس هستند پرداخت شود و آراء وحدت رویه شماره 371- 1383/08/10 و 1466 الی 1468 مورخ 1386/12/12 و 693- 1387/10/22 هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز مفید این معنا است، بنابراین تفکیک یا استثنای بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت فوق العاده حق اشعه فاقد وجاهت قانونی است. علی هذا مستنداً به مواد 7 و 13 و 14 قانون دیوان عدالت اداری با وارد دانستن شکایت به الزام مشتکی عنه به محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان 50% حقوق و مزایا مشمول کسورات بازنشستگی از تاریخ استحقاق تا مورخ 1388/01/01 حکم صادر و اعلام می‌شود. رای دیوان قطعی است. د: شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064100 با موضوع دادخواست آقای محمد ژیان به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه از تاریخ استخدام به موجب دادنامه شماره 8909970901601727- 1389/12/15، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص شکایت آقای محمد ژیان به طرفیت سازمان تامین اجتماعی به خواسته پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه از تاریخ استخدام به بعد با توجه به پاسخ مشتکی عنه مبنی بر این که در صورتی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند پرداخت فوق العاده کار با اشعه 30% تا 50% حقوق و مزایا تجویز شده لکن پرداخت آن می باید با رعایت تصویب نامه هیات مدیره به لحاظ داشتن مقررات خاص و همچنین لحاظ آیین‌نامه قانون مذکور باشد، دیوان با عنایت به مفاد آراء هیات عمومی به شماره های 1466 و 1467 و 1468 مورخ 1386/12/12 که اشعار می‌دارد محدود نمودن حقوق ومزایا به حقوق و فوق العاده شغل صحیح نبوده و به هر چیزی که در عرف اداری حقوق و مزایا اطلاق می‌شود مزایای مزبور تعلق می‌گیرد و همچنین با توجه به ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری که اثر رای هیات عمومی نسبت به آینده است و به ماقبل تسری ندارد ادعای شاکی را مطابق رای هیات عمومی صدرالذکر از تاریخ 1386/12/12 به بعد وارد تشخیص و به پرداخت مابه التفاوت مزایای فوق العاده کار با اشعه در صورت احراز استمرار اشتغال به کار با اشعه وفق بند 4 ماده 20 و با رعایت آیین‌نامه مربوط (حسب مورد در گروه های الف و ب اشتغال داشته) حکم صادر و اعلام می‌شود و در خصوص مابقی خواسته های شاکی از تاریخ استخدام و پرداخت حق الوکاله وکیل و سایر خسارات به لحاظ این که خواسته دیگر شاکی فاقد مبنای قانون است، به رد شکایت حکم صادر و اعلام می‌شود. رای دیوان قطعی است. ه-: شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 900998090004356 با موضوع دادخواست خانم فاطمه فتحی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته پرداخت حق اشعه به موجب دادنامه شماره 9009970901202758- 1390/12/22، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: نظر به محتویات پرونده و با توجه به این که شاکی بعد از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری در سازمان مشتکی عنه استخدام و در بخش رادیولوژی درمانگاه تامین اجتماعی بیجار مشغول به کار شده است، بنابراین مشمول بند 3 ماده 68 قانون صدرالذکر می‌شود که 1000 امتیاز قایل شده است و حسب تبصره ذیل ماده 76 قانون مذکور جزء فوق العاده های مستدل تلقی می‌شود و با توجه به این که در قبال شکایت شاکی سازمان مشتکی عنه دفاع موثر و موجهی به عمل نیاورده است، لذا شکایت شاکی در محدوده بند 3 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری وارد تشخیص و به حقانیت وی حکم صادر و اعلام می‌شود. رای دیوان قطعی است. و: شعبه پانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064357 با موضوع دادخواست آقای شهاب محمدی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته الزام به پرداخت کامل حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه، به موجب دادنامه شماره 8909970901502501- 1389/12/18، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: شکایت شاکی دایر به الزام سازمان طرف شکایت به پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه به شرح دادخواست با توجه به مستندات ارائه شده وارد و در خور پذیرش است، زیرا بند 4 ماده 20 قانون مذکور از حیث پرداخت حق اشعه مطلق بوده و شامل حقوق و مزایای متعلقه می‌باشد و استثناء بخشی از مزایای مستمر در تعیین حق اشعه فاقد توجیه قانونی است. لذا شکایت مطروح را وارد تشخیص داده رای به الزام طرف شکایت به محاسبه و پرداخت 50% حقوق و مزایای مستمر از جمله فوق العاده جذب در حق شاکی صادر و اعلام می‌نماید. رای دیوان قطعی است. ز: شعبه پانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064987 با موضوع دادخواست خانم بهاره مردوخی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی و به خواسته الزام به پرداخت کامل حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه به موجب دادنامه شماره 9009970901500004-1390/01/15، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: شکایت شاکی دایر بر الزام سازمان طرف شکایت به پرداخت حق اشعه موضوع بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه به شرح دادخواست، با توجه به مستندات ارائه شده وارد و درخور پذیرش است زیرا بند 4 ماده 20 قانون مذکور از حیث پرداخت حق اشعه مطلق بوده و شامل حقوق و مزایای متعلقه می‌باشد و استثناء بخشی از مزایای مستمر در تعیین حق اشعه فاقد توجیه قانونی است. لذا شکایت را وارد تشخیص داده به الزام طرف شکایت به محاسبه و پرداخت 50% حقوق و مزایای مستمر از جمله فوق العاده جذب در حق شاکی حکم صادر و اعلام می دارد. رای دیوان قطعی است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت می‌کند.

رای هیات عمومی

در خصوص اعلام تعارض آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردشِ کار، نظر به این که در پرونده های فوق الذکر بر اساس مندرجات دادخواست و اسناد و مدارک و سایر خصوصیات منعکس در هر پرونده انشاء رای شده است و تفاوت مدلول آنها مبتنی بر استنباط متفاوت از حکم واحد قانونگذار به نظر نمی رسد، بنابراین موضوع از مصادیق آراء متناقض موضوع بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 تشخیص نمی شود.

معاون قضایی دیوان عدالت اداریعلی مبشری

منبع