تاریخ نظریه: 1396/12/05
شماره نظریه: 7/96/2980
شماره پرونده: 96-1/10-2019
استعلام:
عدم تعلیق هزینه سفر به قضاتی که در غیر محل اولیه استخدام بازنشسته میشوند به دلیل حذف ماده 7 آیین نامه اعطای هزینه سفر مصوب 1368/11/4 در آیین نامه جدید هیات وزیران به شماره 144206/53143- 95/11/24 دستور فرماید با توجه به وضعیت استخدامی خاص قضات و اینکه قضات مشمول قانون استخدام کشوری میباشند و اییین نامه های قانون مرقوم در خصوص هزینه سفر کماکان به قوت خود باقی است.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً: قانونگذار به موجب ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 8/7/86 با اصلاحات بعدی، قضات را از شمول مقررات قانون مذکور مستثنی نموده است.
ثانیاً: برابر تبصره 1 ذیل ماده 2 قانون استخدام کشوری مصوب 1345/3/31 با اصلاحات بعدی «مستخدمین مشمول بندهای ج (دارندگان رتبههای قضایی و...) و... در هر مورد که قانونی برای تعیین تکلیف آنان وجود نداشته باشد یا طبق قوانین مربوط تابع احکام عمومی قوانین استخدام کشوری شده باشند، مشمول مقررات این قانون خواهند بود». از آنجا که در مقررات خاص قضات، حکمی در خصوص هزینه سفر پیشبینی نشده است، بنابراین هزینه سفر قضات تابع احکام قوانین استخدام کشوری (بند ب ماده 40 قانون استخدام کشوری) میباشد.
ثالثاً: ماده 7 تصویبنامه شماره 11910/ت297 مورخ 11/4/68 در خصوص هزینه سفر موضوع اصلاح آئیننامه اجرایی بندهای ب و پ ماده 40 قانون استخدام کشوری مصوب 12/3/52 به موجب هیچ قانونی نسخ نگردیده است.
رابعاً: آنچه که در خصوص هزینه سفر موضوع تصویبنامه 11910/ت297 مورخ 11/4/68 در اجرای بند ب ماده 40 قانون استخدام کشوری مصوب 12/3/52 به تصویب رسیده، ارتباطی به فوقالعادههای نوبت کاری و جا به جایی محل خدمت کارمندان که به موجب آئیننامه فوقالعاده نوبتکاری و هزینه جا به جایی محل خدمت کارمندان موضوع تصویبنامه 144206/53143 مصوب 24/11/95 هیئت وزیران در اجرای بند 7 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری به تصویب رسیده است، ندارد.