تاریخ نظریه: 1398/06/24
شماره نظریه: 7/97/2114
شماره پرونده: 97-186/1-2114
استعلام:
...
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
صدف دریایی دو نوع می‌باشد؛ نخست، صدف‌های دریایی که در کنار سواحل بوده و معمولاً سفید رنگ و به صورت جدا از هم مشاهده می‌شوند و در اصطلاح عامیانه گوش‌ماهی نامیده می‌شوند و دوم، صدف‌های نوع نخست که در طول زمان به سنگ تبدیل شده‌اند و در اصطلاح معدن به آن لوماشل می‌گویند. برداشت نوع دوم صدف‌ها طبق بند الف ماده 3 و ماده 19 قانون معادن اصلاحی 1390 چنان‌چه بدون مجوز وزارت صنعت، معدن و تجارت صورت پذیرد، تصرف در اموال عمومی و دولتی محسوب می‌شود و با مرتکب برابر مقررات مربوط رفتار خواهد شد؛ در این صورت با توجه به ذیل ماده اخیرالذکر، آن وزارتخانه شاکی محسوب می‌گردد. برداشت نوع اول صدف‌ها به لحاظ عدم شمول تعریف مواد معدنی بر آن‌ها مستقلاً جرم نبوده و مشمول قانون معادن نیست. ضمناً چنان‌چه صدف از سواحل دریا توأم با شن و ماسه برداشت شود و موجب تخریب ساحل گردد، بر اساس ماده 11 قانون اراضی مستحدث و ساحلی مصوب 1354، مجازات مرتکب تعیین می‌گردد و وزارت نیرو نیز با عنایت به مواد 1، 2 و 3 قانون توزیع عادلانه آب مصوب 1361 ذی‌نفع محسوب شده و می‌تواند شکایت خود را در این خصوص اعلام کند. مواد 4 و 9 قانون معادن اصلاحی 1390 با لحاظ ماده 48 قانون توزیع عادلانه آب مصوب 1361 موید این نظر است. بدیهی است صید غیر‌مجاز آبزیان از جمله حلزون مشمول مقررات مربوطه است