کلاسه پرونده: 269/81
شاکی: رئیس و مستشار شعبه ششم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
موضوع: نقض رای صادره در پرونده کلاسه ت6/79/483 شعبه ششم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
تاریخ رای: یکشنبه 5 آبان 1381
شماره دادنامه: 278
مقدمه: رئیس و مستشار شعبه ششم تجدیدنظر در نامه تقدیمی اعلام داشتهاند، آقای رحمتالله جودی با تاریخ تولد 1321/09/02 در 1375/01/01 بیکار گردیده و از مزایای قانون بیمه بیکاری بهرهمند بوده نهایتاً در 1376/07/01 دوران پرداخت مستمری بیکاری به وی پایان یافته است. فرد مورد نظر از 1376/07/01 تا پایان همان سال به مدت 6 ماه نزد کارفرمای دیگری اشتغال یافته و پس از 1377/01/01 بیکار میگردد.سازمان تامین اجتماعی برای مرتبه دوم نسبت به وی مستمری بیکاری برقرار نموده و تا 1378/01/01 یعنی حدود یک سال هم این مستمری به کارگر پرداخت میگردد. با صدور و ابلاغ بخشنامه 669/5000 مورخ 1378/01/18 مستمری بیکاری نامبرده را قطع مینمایند چون در تاریخ شروع بیکاری نوبت دوم کارگر مورد نظر حدود 55 سال و سه ماه سن داشته پس مشمول مقررات مذکور در ماده 7 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 بوده و لااقل تا سن 60 سالگی یعنی 1381/09/02 میبایست به وی مستمری بیکاری پرداخت مینمودند. وقتی شکایت در شعبه چهارم بدوی با کلاسه 79/1183 مطرح میگردد سازمان با استناد به بخشنامه 669/5000 اقدام به پاسخگویی نموده و شعبه بدوی با توجه به ابطال این بخشنامه در هیات عمومی دیوان حکم به ورود شکایت شاکی صادر مینماید.سازمان در مقام تجدیدنظر خواهی برآمده و بدون اینکه اشارهای به بیکاری نوبت دوم کارگر نماید منحصراً اعلام مینماید کارگر در 1375/01/01 بیکار گردیده و لذا در شروع بیکاری دارای 53 سال و 3 ماه و 29 روز سن بوده پس مشمول مقررات مذکور در ماده 7 قانون بیمه بیکاری نمیگردد. شاکی هم در پرونده بدوی و بدون هیچ اشارهای به بیکاری نوبت دوم خود توضیح نداده که بر اثر بیکاری نوبت دوم مشمول ضوابط مقرر در ماده 7 قانون بیمه بیکاری میباشد. این شعبه نیز اعتراض و تجدیدنظر خواهی سازمان را وارد تشخیص و با نقض دادنامه صادره از شعبه چهارم بدوی رای خود را به کیفیتی که در دادامه شماره 206 مورخ 1379/12/22 این شعبه انعکاس دارد صادر مینماید.کارگر مورد بحث بلافاصله پس از ابلاغ رای شعبه ششم تجدیدنظر متوجه جریان امر و حیله مسئولین سازمان تامین اجتماعی آذربایجان شرقی گردیده و با مراجعه حضوری به شعبه ششم تجدیدنظر و ارائه توضیحات شفاهی در این خصوص درخواست اعمال ضوابط مقرر در تبصره یک ذیل ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری را مینماید.پس از مطالبه سابقه از اداره کل تامین اجتماعی آذربایجان شرقی و مطالعه آن احراز نمودیم کارگر در نوبت دوم شروع بیکاری (1377/01/01) بیش از 55 سال داشته و استحقاق آن را داشته تا رسیدن به سن بازنشستگی یعنی 1381/09/02 کماکان از مستمری ماهیانه بیکاری و به شرط بیکار بودن بهرهمند گردند. اینک با اعلام مراتب درخواست طرح موضوع در هیات عمومی دیوان عدالت اداری را داریم. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت بهصدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
طبق تبصره ماده 7 قانون بیمه بیکاری مصوب 1369 «افراد مسن مشمول این قانون که دارای 55 سال سن و بیشتر میباشند مادامی که مشغول به کار نشدهاند میتوانند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند.» نظر به اینکه شاکی در تاریخ 1321/09/02 متولد شده و برای بار دوم از تاریخ 1377/01/01 با داشتن متجاوز از 55 سال سن بیکار گردیده و در نتیجه واجد شرایط مقرر در تبصره مذکور بوده، رد شکایت وی به شرح دادنامه شماره 206 مورخ 1379/12/22 شعبه ششم تجدیدنظر انطباقی با تبصره فوقالذکر نداشته است. بنابراین به استناد تبصرههای یک و 3 الحاقی به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری دادنامه مذکور نقض میشود و رسیدگی مجدد به دادخواست تجدیدنظر به شعبه اول تجدیدنظر دیوان محول میگردد.
رئیس هیات عمومی دیوان عدالت اداری - درّی نجف آبادی