تاریخ نظریه: 1402/10/27
شماره نظریه: 7/1402/849
شماره پرونده: 1402-168-849ک
استعلام:
حسب مواد 348 و 415 قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاه کیفری یک و دو مکلف است در موارد موضوع مواد مذکور برای متهم یا متهمین وکیل تسخیری تعیین نماید؛ حال در مواردی که دادگاه در غیاب متهم و با حضور وکیل تسخیری رسیدگی و سپس مبادرت به صدور رای می‌نماید، رای صادره حضوری است یا غیابی؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- ظاهر عبارت «یا وکیل او در هیچ‌یک از جلسات دادگاه حاضر نشود» مذکور در ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، حکایت از «وکیل تعیینی» دارد یا در مواردی است که با عجز از تعیین وکیل و یا امتناع از معرفی وکیل، دادگاه برای متهم وکیل تسخیری تعیین کرده و متهم نیز حضور داشته است. در نتیجه در حالتی که متهم متواری یا مجهول‌المکان باشد، نظر به این که اصولاً ارتباطی بین وکیل تسخیری و متهم وجود ندارد، رای صادره غیابی محسوب شده و مطابق مقررات، هر زمانی که محکوم‌علیه رای غیابی، از آن مطلع شود و به آن اعتراض کند، در همان دادگاه قابلیت واخواهی دارد.
2- مستفاد از مواد 406 و 415 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، در صورت عدم حضور متهم نوجوان یا وکیل تعیینی از سوی اولیای وی در جلسات دادگاه و عدم تقدیم لایحه دفاعیه، به صرف مداخله وکیل تسخیری یا حضور مشاور دادگاه اطفال در جلسات دادگاه، رای صادره حضوری محسوب نمی‌شود و در هر حال رای صادره غیابی است و محکوم‌علیه غایب وفق مقررات حق واخواهی نسبت به آن را دارد.