تاریخ دادنامه قطعی: 1394/03/11
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: مدت زمان اعتبار گواهی عدم امکان سازش نسبت به تمام مندرجات آن سه ماه است؛ بنابراین در صورت عدم اجرای صیغه طلاق در فرجه مزبور، دادگاه باید در رسیدگی بعدی به موضوع طلاق، حقوق مالی زوجه را دوباره مورد حکم قرار دهد و ارجاع این امر به رای سابق صحیح نیست.
در تاریخ 1393/03/25 آقای الف. ج. دادخواستی مبنی بر تقاضای گواهی عدم امکان سازش به طرفیت خانم ل. ن. تسلیم دادگستری تهران نموده که به شعبه --- دادگاه عمومی آن شهرستان ارجاع شده است. خواهان توضیح داد برابر مدارک پیوست در سال 1381 ازدواج نمودیم علی رغم سعی در اصلاح رویه زوجه توفیقی حاصل نشده است. لذا تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش را دارم. دادگاه طرفین را دعوت نمود. زوج طی لایحه به سابقه اختلاف و صدور گواهی عدم امکان سازش و قطعیت آن و عدم اجراء در فرجه قانونی به خواسته اش تاکید نموده است.جلسه دادگاه در تاریخ 1393/04/23 با حضور خواهان و بدون حضور خوانده تشکیل شد و خواهان بر خواسته اش تاکید کرده است. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نمود. داوران معرفی و تعیین شده توفیق در سازش زوجین نداشته اند. دادگاه با اعلام ختم رسیدگی طی دادنامه شماره --- - 1393/06/31 رای به طلاق زوجه صادر نموده و تکلیف حضانت فرزند مشترک را مشخص نمود و تکلیف مهریه و نفقه و اجرت المثل را به رای قطعی دیگری محول کرده است.زوجه از این رای در فرجه دوم فرجام خواهی نمود و پرونده به این شعبه ارجاع شده است. خلاصه ایراد زوجه این است. محول کردن تکلیف حقوق مالی به رای قبلی که از فرجه اجرای آن 2 سال گذشته است صحیح نمی‌باشد. زوج در پاسخ به فرجام خواهی رای بدوی را صحیح دانسته است. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای جعفر الهی عضو ممیز و اوراق پرونده و دادنامه شماره --- - 93/6/31 فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رای میدهد:
با توجه به محتویات پرونده و مستندات ابرازی زوجین دادنامه فرجام خواسته مخدوش است زیرا دادگاه وفق دستور ماده 29 ق حمایت خانواده موظف بوده نسبت به امور مالی و نفقه و اجرت المثل در پرونده مطروحه نزد وی تعیین تکلیف نماید و محول نمودن مسائل مذکور به موضوع دادنامه شماره --- - 1391/07/16 صادر شده از شعبه --- دادگاه عمومی تهران و دادنامه شماره --- - 1392/05/22 صادره از شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان تهران که در خصوص امور مالی تعیین تکلیف نموده بودند ولی زوج نسبت به اجرای صیغه طلاق بر اساس آن در فرجه قانونی اقدام ننموده است صحیح نمی‌باشد زیرا مدت اعتبار آن دادنامه از همه جهت وفق تبصره ماده 34 قانون حمایت خانواده سه ماه بوده است و منقضی گردیده است و دادگاه موظف بوده وفق ماده 29 قانون مذکور مجددا در این پرونده اقدام نماید. علی هذا با نقض رای فرجام خواسته رسیدگی برابر بند ه ماده 271 و شق الف ماده 401 ق.آیین دادرسی مدنی به همان شعبه محوّل می‌گردد.
مستشار و عضو معاون شعبه --- دیوان عالی کشور
جعفر الهی - محمد ربّانی نژاد