تاریخ دادنامه قطعی: 1393/07/06
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: قصاص و مجازات های حدی برای افراد بالغ زیر 18 سال حسب مورد با نظر دادگاه یا پزشکی قانونی در صورتی که در رشد و کمال آن ها شبهه ایجاد شود یا حرمت آن را درک نکنند قابل تبدیل به مجازات های تعزیری مراقبتی است.
به موجب دادنامه شماره...- 16/09/88 صادره از دادگاه کیفری استان قم آقای م. به اتهام قتل عمدی مرحوم الف. به وسیله جرح با چاقو و هم چنین ایراد جرح عمدی با چاقو نسبت به آقای خ. از طریق حصول علم متعارف مستند به قرائن و امارات احصایی ازجمله اقرار و اعتراف متهم در مراحلِ اولیه تحقیقات و کشف آلت قتاله و اقرار متهم به قتل رساندن مقتول و مجروح نمودن آقای خ. با آلت مکشوفه مجرم شناخته شده و به استناد بند ب ماده 206 و بند 4 ماده 231 و بند 2 ماده 480 و مواد 205 و 265 و 481 و تبصره ذیل ماده 481 و تبصره ماده 614 همگی از قانون مجازات اسلامی سابق حکم بر قصاص نفس نامبرده به ارتکاب قتل عمدی مرحوم الف. و پرداخت دیه مجموعا چهار نفر شتر و پنج دینار در حق آقای خ. و تحمل یک سال حبس از بابت جنبه عمومی ایراد جرح عمدی با چاقو به آقای خ. صادر گردیده که این رای مورد اعتراض و تجدیدنظرخواهی وکلای متهم و اولیای دم مقتول قرارگرفته و شعبه --- دیوان عالی کشور برابر دادنامه شماره --- - 09/12/88 دادنامه تجدیدنظرخواسته را در قسمت محکومیت متهم یادشده به قصاص نفس ابرام نموده است. پس از قطعی شدن رای خانم... به وکالت از محکوم علیه با تقدیم لایحه ای که حین شور قرائت خواهد شد از ریاست محترم دیوان عالی کشور درخواست تجویز اعاده دادرسی نموده که پرونده پس از ثبت در دبیرخانه دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. وکیل متقاضی در لوایح تقدیمی ضمن دفاعیات ماهوی در بی گناهی موکل خود و عدم دلیل بر انتساب بزه قتل عمد به وی اظهار داشته جرم در تاریخ دوم فروردین ماه سال 1388 که موکل کمتر از هجده سال سن داشته واقع شده و موکل ازنظر عقلی به بلوغ نرسیده بود و ماهیت جرم ارتکابی و حرمت آن را درک نمی کرد و در رشد و کمال عقل وی شبهه بوده است و تقاضای اعمال ماده 91 قانون مجازات اسلامی 1392 را دارد و فتوکپی شناسنامه محکوم علیه را ارائه نموده که متولد سی ام فروردین ماه سال 1370 می‌باشد.
نظر به این که مطابق ماده نودویک قانون مجازات اسلامی 1392 در جرائم موجب حد یا قصاص هرگاه افراد بالغ کمتر از هجده سال ماهیت جرم انجام شده و یا حرمت آن را درک نکنند و یا در رشد و کمال عقل آنان شبهه و تردید وجود داشته باشد به مجازات پیش بینی شده در آن قانون محکوم می‌شوند و با توجه به این که در مانحن فیه موقع وقوع جرم متقاضی کمتر از هجده سال شمسی سن داشته و در زمان صدور حکم به لحاظ حاکمیت قانون مجازات اسلامی سابق موارد فوق موردتوجه و بررسی قرار نگرفته و وکیل وی ادعا دارد متقاضی در زمان وقوع قتل فاقد رشد عقلانی بوده و حرمت و ماهیت جرم را درک نمی کرده است و با عنایت به این که در صورت بررسی و احراز یکی از موارد فوق مجازات مقرر قانونی ایشان خفیف تر از مجازات مورد محکومیتش خواهد بود، لذا درخواست با بند 7 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق بوده و ضمن تجویز اعاده دادرسی رسیدگی مجدد به یکی از شعب هم عرض دادگاه صادرکننده رای موردنظر در استان قم ارجاع می‌گردد.
اعضای معاون شعبه سی وپنجم دیوان عالی کشور
احمدی - حیاتی