صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/08/10
برگزار شده توسط: استان گلستان/ شهر آزاد شهر
موضوع
تاثیر نوع ازدواج (دائم یا موقت) در اعمال وکالت زوجه در هنگام طلاق.
پرسش
در سند نکاح آمده است اگر زوج همسر اختیار کند زوجه وکالت در طلاق دارد آیا ملاک ازدواج باید دائم یا موقت باشد؟
نظر هیئت عالی
این شرط ناظر بر ازدواج دائم و موقت می‌باشد، ازدواجی که هدف از آن استمتاع بوده و تفاوتی بین ازدواج دائم و موقت نمی‌باشد، بنابراین در نظر عرف منظور از گنجاندن این شرط در سند نکاحیه آن است که اگر زوج از همسر دومش (دائم یا موقت) قصد استمتاع داشته باشد، زوجه اول وکالت در طلاق داشته باشد.
نظر اکثریت
ازدواج و همسر مطلق می‌باشد و شامل موقت و دائم می‌گردد و لفظ باید تفسیر گردد و تا زمانی که طبق اصول فقه بحث اطلاق وجود دارد نیاز به رجوع به عرف نیست. پس از منظور از ازدواجی که موجب تحقق شرط وکالت در طلاق می‌گردد چه ازدواج دائم باشد که زوج انجام داده باشد چه ازدواج موقت چون فلسفه این شرط عدم خیانت از جانب زوج می‌باشد و شرع و فقه هم (امامیه) ملاک همسر، دائم و موقت می‌باشد و به همسر موقت هم زوجه گفته می‌شود و وظایف خاص و عام زناشویی بین زوج و زوجه موقت جاری است جزء بعضی استثنائات ولی اگرچه در عرف برخلاف شرع، ازدواج موقت مذموم می‌باشد اما عرف خلاف شرع ملاک عمل نمی تواند باشد و طبق عمومات ماده 1119 قانون مدنی عمل می‌گردد و رای شماره 536/92 تاریخ 92/5/21 شعبه اول دیوان عالی کشور هم موید این مطلب است.
نظر اقلیت
ازداوج و همسر عرفاً به دائم اطلاق می‌شود و مشمول ازدواج موقت نمی گردد، چرا که همسر به زوجه دائم می گویند در عرف و رای دیوان عالی کشور هم در این خصوص نظر به ازدواج دائم دارد چرا که الفاظ در صورت تردید نسبت به افرادش باید به عرف مراجعه کرد و در عرف ازدواج و زوجه را به ازدواج و زوجه دائم می گویند و در صورت ازدواج دائم زوج، زوجه اختیار در طلاق دارد.