تاریخ دادنامه قطعی: 1393/04/01
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: بردن شخص از محلی به محل دیگر با رضایت وی ولو مقدمه ارتکاب لواط باشد، مصداق بزه آدم ربایی نیست.
به دلالت دادنامه شماره --- - 1392/03/20 شعبه --- دادگاه عمومی جزایی به اتهام شرکت در آدم‌ربائی (حسب شکایت آقای الف.ج.) مضافا م.ع. به اتهام شرب خمر و الف.خ. به اتهام ایراد ضرب عمدی تحت پیگرد قرارگرفته و دادگاه با توجه به اینکه شاکی به همراه دوستش ب.ج. به محل اجتماع متهمین واردشده و متهمین نام‌برده را در همان محل باغ به زور و اکراه بوده و با وی تفخیذ انجام داده‌اند که حکم تفخیذ صادر و اجرا گردیده و عنصر مادی بزه شرکت در آدم‌ربائی که همانا ربایش می‌باشد منتفی است. در خصوص اتهام شرکت در آدم‌ربائی حکم برائت صادره و الف.خ. را از حیث ایراد ضرب به پرداخت دیه و م.ع. را از حیث اتهام شرب خمر به تحمل 80 ضربه تازیانه محکوم نموده است. در پی تجدیدنظرخواهی شاکی شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان متهمین مذکور را با توجه به محتویات پرونده و اظهارات مطلعین آقایان ب. و و.ج. - اظهارات آقایان م.ع. و الف.خ. در جریان تحقیقات مقدماتی که دلالت بر مشارکت آنان در بردن تجدیدنظر خواه به زور و اکراه به داخل باغ و انجام عمل شنیع لواط با او دارد، ضمن نقض حکم برائت دادگاه بدوی، و انطباق عمل مشارٌالیهم یا ماده 621 قانون مجازات اسلامی م.ع. و الف.خ. را به تحمل 15 سال حبس تعزیری و الف.ز. و م.ش. را با توجه به میزان مداخله آنان به تحمل هفت سال حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم و در سایر موارد با ردّ تجدیدنظرخواهی به عمل آمده دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید و قطعی نموده است. اینک آقای م.ع. با تقدیم لایحه‌ای مفصل به دیوان عالی کشور به وکالت از محکومین که حین المشاوره قرائت خواهد شد. اجمالا با اشاره به اینکه شاکی برخلاف اینکه در دادنامه فرد کمتر از 15 سال معرفی‌شده، در زمان وقوع بزه 19 ساله بوده و در مراحل تحقیق و دادرسی از اظهارات ضد و نقیض نتیجه‌گیری کرده که شاکی با میل و رغبت و تمایل قلبی در جمع رفقای خود ازجمله موکلین حاضر گردیده و آدم‌ربائی منتفی است و هیچ‌گونه زور و اجبار و تهدید و ضرب و شتم در بین نبوده و موضوع ربایش شاکی با وسیله نقلیه منتفی بوده و حتی به فرض ثبوت نمی‌توانسته بیش از یک مرتکب داشته باشد مستند به بند 5 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری درخواست اعاده دادرسی شده و پرونده امر بعد از ثبت دفتر کل به این شعبه ارجاع با تهیه گزارش در دستور کار قرارگرفته است ضمنا اصل پرونده محاکماتی نیز مطالبه و محتوای آن مورد بررسی واقع‌شده است. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای قائم مقامی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده در خصوص دادنامه شماره --- - 1392/11/28 مشاوره نموده چنین رای می‌دهد:
با عنایت به اوراق و محتوای پرونده محاکماتی پیوست به ویژه اظهارات شاکی پرونده آقای الف.ج. که دلالت دارد آقایان الف.خ. و م.ع. وی را از موتور پیاده و چند متر آن طرف به داخل باغ برده سپس الف.ز. و م.ش. به جمع آنان اضافه شده‌اند و از نقطه‌نظر عرفی و معنی و مفهوم ربایش مدنظر قانون‌گذار، وضع موجود آدم‌ربائی تلقی نمی‌گردد بلکه این مقدار جابه جایی مقدمه ارتکاب بزه لواط بوده که اقتضاء پنهان‌کاری هم داشته است، قطع نظر از اینکه ایراد اتهام شرکت در آدم‌ربائی به استثناء الف.خ. و ع. برخلاف محتویات پرونده تشخیص می‌گردد؛ لذا مورد تقاضای آقای وکیل مدافع محکومٌ علیهم با بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق و مستند به ماده 274 و ماده 275 قانون یادشده ضمن تجویز اعاده دادرسی و توقف اجرای حکم، رسیدگی مجدد به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر استان محول می‌گردد.
شعبه --- دیوان عالی کشور- عضو معاون و عضو معاون
سید مصطفی قائم مقامی - محمدرضا خسروی