تاریخ دادنامه قطعی: 1394/09/07
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: در صورتی که در رای صادره در خصوص طلاق، مقرر شود چنانچه زوجه استحقاق خود نسبت به نفقه را ثابت کند، زوج باید نفقه او را بپردازد، مورد از مصادیق صدور رای به صورت معلق بوده و صحیح نیست.
خانم ع. الف. دادخواستی به طرفیت آقای م.ح. ب. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش و الزام خوانده (زوج) به طلاق از باب سوء رفتار و سوء خلق زوج به نحویکه موجب عسر و حرج زوجه گردیده و شهود گواهی عدم مسئولیت پذیری زوج را نمود، و اینکمه کتک کاری می کند تقدیم شعبه دوم دادگاه عمومی ا. نموده و خوانده عنوان نموده حاضر به طلاق نیست و ملکی به نام خانم نموده و داوران نظر به جدائی داده اند و دادگاه در دادنامه شماره --- - 94/5/11 ص 76 گواهی عدم امکان سازش را صادر نموده و اینکه زوج ملزم به طلاق زوجه می‌باشد با شرایط مذکوره در رای من جمله پرداخت مهریه و رای صادره مورد اعتراض زوج واقع و در نهایت درخواست فرجامخواهی نموده است و پرونده به این شعبه از دیوانعالی کشور ارسال شده است.هیات شعبه در تاریخ فوق الذکرتشکیل پس از قرائت گزارش آقای فاضل مشاوره نموده چنین رای می دهد:
با توجه به محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده ایرادات ذیل به دادنامه شماره --- - 94/5/11 صادره از شعبه دوم دادگاه عمومی شهر ا. وارد است. 1 - زوجه در دادخواست تقدیمی با اعلام آمادگی جهت بذل کلیه حق و حقوق مالی درخواست طلاق نموده و در لایحه وکیل وی نیز به این موضوع تاکید شده و در نخستین جلسه رسیدگی نیز هیچگونه امر مالی مطالبه نشده است لذا محکوم نمودن زوج به پرداخت امور مالی از جمله مهریه بر خلاف مقررات می‌باشد 2 - صدور رای به طور معلق به اینکه چنانچه خواهان استحقاق خویش را نسبت به نفقه معوقه ثابت نماید زوج باید نفقه وی را پرداخت نماید نیز موجه نمی‌باشد کما اینکه علیرغم عدم اطلاع رسانی بابت تعیین داور به زوج و عدم ابلاغ واقعی موضوع به وکیل وی تعابیری که در گزارش دادگاه تحت عنوان داور انتخابی زوج آمده است موجه نیست لذا دادرسی از هر جهت ناقص تشخیص دادنامه فرجامخواسته مستندا به بند الف ماده 401 قانون آیین دادرسی مدنی نقض رسیدگی مجدد به همان دادگاه ارجاع می‌گردد.
شعبه --- دیوان عالی کشور - رئیس و مستشار
مرتضی فاضل - عزیزالله رزاقی