اثر بازگشت زوجه بعد از محکومیت زوج به پرداخت نفقه

تاریخ دادنامه قطعی: 1393/12/11
شماره دادنامه قطعی: ---

پیام: صرف بازگشت زوجه به منزل مشترک بعد از دو بار محکومیت زوج به پرداخت نفقه موجب زوال حق مکتسبه ناشی از آن جهت اعمال وکالت در طلاق ناشی از شرط ضمن عقد نیست.

حسب محتویات پرونده محاکماتی خانم ل.ق. به وکالت از خانم م.م. دادخواستی به طرفیت آقای الف. گ. به خواسته تقاضای صدور حکم به دادگاه‌های عمومی حقوقی تهران تقدیم نموده و به شعبه --- ارجاع گردیده وکیل خواهان در دادخواستی تقدیمی اشعار داشته «... موکل همسر شرعی و قانونی خوانده می‌باشد... به علت اختلاف حاصله زوجین در حال حاضر جدا از هم زندگی می‌نمایند موکل در خصوص نفقه خود اقدام نموده که طبق دادنامه‌های پیوستی زوج محکوم به پرداخت نفقه معوقه موکل گردیده و احکام صادره قطعی و منتهی به صدور اجراییه شده است طبق اظهارات موکل زوج دارای سوءرفتار می‌باشد و ایشان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد... لذا تقاضای صدور حکم طلاق را دارد.» برابر فتوکپی مصدق دادنامه شماره --- - 1390/01/23 شعبه --- دادگاه عمومی (خانواده) تهران آقای الف. گ. به پرداخت نفقه معوقه خانم م.م. از مورخ 1389/11/14 لغایت صدور حکم ( 1390/01/23 ) ماهیانه 200 هزار تومان محکوم گردیده در خصوص دادنامه مذکور برگ اجراییه شماره 89 - 1390/02/09 نیز صادر شده (که فتوکپی مصدق آن نیز پیوست می‌باشد). طبق فتوکپی دادنامه شماره --- - 1390/09/23 قاضی حوزه 2301 مجتمع شماره 24 شورای حل اختلاف تهران آقای الف. گ. به پرداخت نفقه معوقه خانم م.م. از تاریخ 1390/01/23 لغایت صدور حکم ( 1390/09/09 ) از قرار ماهی مبلغ 200 هزار تومان محکوم گردیده، برگ اجراییه این دادنامه نیز صادر شده، جلسه دادگاه در تاریخ 1392/10/16 با حضور خواهان و خوانده و وکیل خواهان تشکیل شده پس از اظهارات خواهان، وکیل وی اظهار داشته «... موکله مدت 8 سال است که با زوج ازدواج نموده و حاصل آن دو فرزند مشترک پسر می‌باشد از همان ابتدا زوجین دارای مشکل بوده و اختلاف داشتند حسب اظهارات موکل زوج دارای سوءرفتار بوده و ایشان را مورد ضرب و شتم و فحاشی قرار می‌دهد... موکل در خصوص نفقه خود اقدام به طرح دادخواست نمودند که طبق دادنامه‌های پیوست دادخواست، زوج محکوم به پرداخت شده و تاکنون مبلغی نداده‌اند... و با توجه به اینکه دو سال پیش نیز زوجین اختلاف داشتند و با وساطت اقوام و حتی اینجانب و شوهرم موکل به منزل مشترک بازگشت لیکن مجددا حسب اظهارات موکل، زوج اقدام به بیرون کردن وی و فحاشی به ایشان نموده لذا ادامه زندگی مشترک با این وصف برای وی میسر نمی‌باشد تقاضای حکم طلاق را دارد» زوج (خوانده) اظهار داشته «من حاضر به طلاق همسرم نیستم دارای 2 فرزند پسر هستم که به‌سختی آن‌ها را نگهداری می‌کنم چنانچه همسرم کل مهریه خود را بذل کند درجا طلاقش می‌دهم» دادگاه قرار ارجاع امر به داوری را صادر که در این راستا زوجه، آقای ف.م. را به‌عنوان داور و زوج، آقای الف. گ. را به‌عنوان داور خود به دادگاه معرفی نموده‌اند داور زوجه نظر کتبی خود را به دادگاه تقدیم و طی آن اعلام داشته «نصایح اینجانب جهت صلح و سازش موثر واقع نگردید لذا خانم م. با بخشش یک‌صد عدد از مهریه خود در قبال طلاق و اینکه در خصوص اجرت‌المثل و نفقه ایام عده ادعایی ندارد و حضانت فرزندان را به پدرشان (زوج) واگذار می‌کند... اینجانب... نظریه داوری خویش را مبنی بر طلاق و جدائی تقدیم دادگاه می‌نمایم» با توجه به اینکه داور زوج در مدت معین نظر خود را به دادگاه اعلام ننموده دادگاه راسا آقای الف. ن. را به‌عنوان داور زوج انتخاب نموده که نامبرده نیز پس از تشکیل دو جلسه که زوج در جلسات حاضر نشده نظر داده «که تلاش اینجانب جهت رفع اختلافات موجود به نتیجه نرسیده» با وصول نظریه داوران دادگاه ختم رسیدگی اعلام و به شرح دادنامه شماره --- - 1393/03/18 با توجه به اظهارات وکیل زوجه مبنی بر اینکه به علت اختلافات حاصله زوجین مدت دوماهی است که جدا از هم زندگی می‌کنند و طبق دادنامه شماره --- - 1390/01/23 و 900998 - 1390/09/23 زوج محکوم به پرداخت نفقه معوقه گردیده و منتهی به صدور اجراییه شده و تاکنون زوج اقدامی جهت پرداخت آن ننموده و همچنین با توجه به عدم تاثیر مساعی و نصایح دادگاه در حصول سازش و نظریه داوران منتخب که به عدم امکان سازش و اصرار زوجه به طلاق و جدائی نظر داده‌اند دادگاه با استناد به مواد 1129 و 1130 قانون مدنی و ماده 26 قانون حمایت خانواده حکم بر الزام زوج به طلاق زوجه صادر و نوع طلاق را خلع اعلام تا زوجه به یکی از دفاتر رسمی طلاق مراجعه و نسبت به اجرای صیغه طلاق با بذل یکصد عدد سکه تمام بهار آزادی اقدام نمایند. دادنامه صادره به طرفین ابلاغ شده آقای الف. گ. به رای صادره اعتراض و در مهلت قانونی با تقدیم دادخواست تقاضای رسیدگی مجدد را نموده است پرونده در این مرحله به شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع که پس از تشکیل یک جلسه با طرفین ختم رسیدگی را اعلام و به شرح دادنامه شماره --- - 1393/06/09 با این استدلال که تنها دلیل تجدیدنظرخوانده برای طلاق دادنامه‌های محکومیت زوج به پرداخت نفقه بوده که طبق اقرار زوجین در جلسه مورخه 1393/06/09 با یکدیگر سازش نموده و در زیر یک سقف زندگی مشترک ادامه یافته لذا دادگاه تجدیدنظرخواهی معترض را وارد دانسته و با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به رد دعوی تجدیدنظرخوانده به خواسته طلاق صادر نموده، دادنامه صادره به طرفین ابلاغ که خانم ل.ق. به وکالت از خانم م.م. به رای صادره اعتراض نموده و با تقدیم دادخواست فرجامی در مهلت قانونی تقاضای رسیدگی مجدد را نموده که در این راستا پرونده به دیوان‌عالی کشور ارسال و پس از جری تشریفات قانونی به این شعبه ارجاع گردیده است.

فرجام‌خواهی خانم ل.ق. به وکالت از خانم م.م. به طرفیت آقای الف. گ. با وکالت خانم م.ع. و ع.ع. نسبت به دادنامه شماره --- - 1393/06/09 شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان تهران متضمن نقض دادنامه شماره --- - 1393/03/18 شعبه --- دادگاه عمومی حقوقی (خانواده) تهران و صدور حکم به رد دعوی فرجام‌خواه به خواسته طلاق وارد می‌باشد زیرا استدلال دادگاه تجدیدنظر مبنی بر اینکه مراجعت زوجه به منزل مشترک با زوج (بعد از صدور دو فقره دادنامه مبنی بر الزام زوج به پرداخت نفقه ایام گذشته از تاریخ 1389/11/14 لغایت 1390/01/23 و از تاریخ 1390/01/23 لغایت 1390/09/09 در حق زوجه) به‌ نوعی عملا صرف‌نظر نمودن از پیگیری مطالبه نفقه بوده مخدوش و غیرقابل‌پذیرش می‌باشد زیرا با اصدار دادنامه‌های قطعی در له زوجه حق مکتسبه‌ای برای وی ایجاد شده که به صرف بازگشت وی به منزل مشترک نمی‌تواند حق وی را زایل نماید، علی‌هذا بنا به‌مراتب مرقوم با استناد به مواد 371 (بند 2 ) و 401 (بند ج) با نقض دادنامه فرجام‌خواسته رسیدگی مجدد را به دادگاه هم‌عرض شعبه صادرکننده رای ارجاع می‌نماید.

رئیس و اعضای معاون شعبه --- دیوان‌عالی کشور

قدیانی- شریفی- سجادی