شروط لازم برای صدور حکم به مجازات تکمیلی

تاریخ دادنامه قطعی: 1394/05/13
شماره دادنامه قطعی: ---

پیام: صدور حکم به مجازات تکمیلی منوط به احراز عدم کفایت مجازات اصلی در اصلاح و تنبّه متهم ،رعایت تناسب باجرم ارتکابی و توجه به خصوصیات متهم است.

حسب محتویات پرونده آقای ه. ر. متولد 1357 به موجب شکایت اولیه خانم ر. ک. متولد 1365 به اتهام ارتکاب زنای به عنف تحت تعقیب کیفری قرار گرفته است. شاکیه در شکایت‌نامه مورخه 1393/10/14 اعلام نموده مدت یک سالی می‌شود که با آقای ه. ر. آشنا شدم قرار بود با هم ازدواج کنیم بعد از اینکه با هم به قصد ازدواج تلفنی صحبت می‌کردیم حدود اردیبهشت 1393 با من رابطه جنسی برقرار کرد من از دکتر زنان جهت برقراری رابطه جنسی و پرده بکارت نامه دارم الان این آقا قول و قرارهایی را که با من بسته فراموش کرده است ص 1 . گواهی متخصص زنان و زایمان حاکی است از شاکیه معاینه به عمل آمد در معاینه پرده بکارت از نوع حلقوی و آثار آسیب دیدگی تازه در ساعت 6 مشاهده شد. ص 2 متهم در تحقیقات دادگاه اظهار نموده من با ایشان عمل جنسی انجام نداده‌ام قصد ازدواج داشتیم و همراه خانواده‌ام اقدام کردیم.... رابطه ما در حد اینکه با هم بیرون می‌رفتیم جهت خوردن ناهار و شام یا آبمیوه رستوران‌های مختلف تهران دو نفری با هم می‌رفتیم یک بار هم همراه مادرم رفتیم شام هر وقت همدیگر را می‌دیدیم با هم دست می‌دادیم از نظر من چون مدتی از آشنایی گذشت و شناخت داشتیم با هم دست می‌دادیم.... خانم ک. چون تعادل اعصاب نداشت.... به این دلایل و ایجاد ناراحتی و مزاحمت برای من و خانواده روابط آشنایی و خواستگاری را به اتمام رسانیده ص 13 و 14 . متهم در جلسه دادرسی اظهار نموده قبول دارم با شاکیه بوده‌ام و قصد اولیه ازدواج بوده است و چند باری هم جهت آشنایی با هم بیرون رفته‌ایم و ناهار و شام هم خورده‌ایم لیکن بعد از حدود یک سال متوجه شدم که شاکیه زن زندگی نمی‌تواند باشد بنده در این مدت هیچ دستی به ایشان نزده‌ام و اگر حرکتی بوده فقط در حد دست دادن بوده است و حتی ایشان را بوس هم نکرده‌ام اگر به منزل ما آمده باشد زمانی بوده که پدر و مادرم نیز بوده‌اند بنده ادعای ایشان را مبنی بر زنای به عنف قبول ندارم..... متهم در مقام آخرین دفاع اظهار داشته اتهام وارده را قبول ندارم نه به عنف و نه با رضایت با ایشان رابطه جنسی نداشتم فقط با هم دست می دادیم و کار دیگری نکرده‌ام ص 15 و 16 . متهم در لایحه تقدیمی اعلام نموده ایشان یک مرتبه به اتفاق مادرم با مادرم روبوسی و دست داد سپس با من هم دست داد البته با دستکش که دستشان بود ص 18 . بر حسب نظریه پزشکی قانونی در تاریخ 1393/11/19 از شاکیه معاینه به عمل آمد پرده بکارت از نوع حلقوی متسع و مدخوله است در معاینه مقعد در حال حاضر آثار ظاهری مبنی بر دخول مشهود نیست ص 48 . شاکیه طی لایحه تقدیمی به تاریخ 1393/12/05 رضایت بی قید و شرط خود را از متهم اعلام نموده است ص 23 . شعبه اول دادگاه کیفری استان الف. پس از رسیدگی طی دادنامه شماره --- - 1393/12/05 با اتفاق آراء به شرح آتی انشاء حکم نموده است: رای دادگاه - در خصوص اتهام انتسابی به متهم آقای ه. ر. متولد 1357 اهل ت. مسلمان دایر بر ارتکاب زنای به عنف موضوع شکایت خانم ر. ک. با توجه به محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده اظهارات طرفین و با توجه به نوع رابطه‌ای که فیما بین طرفین برقرار بوده و با توجه به انکار متهم و فقد دلیل و بینه شرعی بزه انتسابی به وی احراز نگردید و دادگاه صرف نظر از رضایت شاکیه با استناد به اصل برائت شرعی و بند الف از ماده 177 از قانون آیین دادرسی کیفری حکم به برائت متهم صادر می‌نماید لیکن با توجه به اقرار صریح متهم نسبت به برقراری رابطه نامشروع و نظر به اینکه متهم نیز در دفاع از خود دلیل موجه و مستدلی اقامه ننموده است و با توجه به سایر قراین و امارات موجود بزه انتسابی به متهم در حد برقراری رابطه نامشروع مادون زنا (به اکراه) ثابت می‌باشد و دادگاه با استناد به ماده 637 از قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری محکوم می‌نماید. ایام بازداشت قبلی متهم نیز وفق ماده 27 از قانون مجازات اسلامی احتساب خواهد شد. دادگاه در اجرای ماده 23 قانون مارالذکر متهم را به مدت 2 سال اقامت اجباری به شهرستان ن. محکوم می‌نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در مرجع محترم دیوان‌عالی‌کشور می‌باشد. دادنامه در مورخه 1394/02/02 به متهم ابلاغ که نامبرده به شرح لایحه تقدیمی به تاریخ 1394/02/20 تجدید نظر خواهی نموده است و متقاضی در لایحه تقدیمی اجمالا عنوان نموده... اینجانب تمامی اوقات و زندگی‌ام را تاکنون در کنار خانواده‌ام و برای آنان مصروف داشته و گذارنده‌ام.... برای خرید حوله دستی به فروشگاه محل کار شاکیه مراجعه و در آنجا با وی آشنا شدیم و پس از آن در معیت مادرم که همیشه به من اصرار می‌کرد ازدواج نمایم دو بار در کافه... برای آشنایی بیشتر خصوصیات هم شاکیه را ملاقات کردم در این مدت رفتارهایی بسیار محترمانه و آبرومند و جدی بود به نحوی که حتی یک بار ایشان با من و مادرم به عنوان سلام و علیک دست داد دستکش در دست داشت ولی به هر حال بر خلاف اصرار مادرم که اصرار به ازدواج با وی داشت من رضایت به آن نداده که متاسفانه به جهت علاقه زیادی که برای شاکیه ایجاد شده بدان اصرار ورزیده و به این لحاظ پرونده حاضر تشکیل گردیده و با راهنمایی غلط و اشتباه دیگران تهمت ناروائی را به من نسبت دادند ولی بعدا علاوه بر اینکه عدم صحت آن را در دادگاه بدوی اعلام کردند اکنون نیز به موجب نوشته‌ای که توسط سر دفتر... اسناد رسمی تهران گواهی شده مجددا اعلام کرده‌اند که اصل سند مزبور به پیوست تقدیم می‌گردد. پس از ارسال پرونده به دیوان‌عالی‌کشور جهت رسیدگی به این شعبه ( 6 ) ارجاع شده است.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای محمد حسین احمدی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای ناصر دقیقی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر ابرام در خصوص دادنامه شماره --- - 1393/12/05 تجدید نظر خواسته مشاوره نموده و به جهت حدوث اختلاف در خصوص احتساب ایام بازداشت قبلی و شرکت آقای اکبر فیض مستشار شعبه --- با اکثریت چنین رای می‌دهد:

با توجه به محتویات پرونده، شکایت اولیه شاکیه خانم ر. ک. ،‌ اظهارات متهم ه. ر. در خصوص روابط خود با شاکیه ،‌ اوضاع و احوال مسلم قضیه و سایر قراین و امارات موجود در پرونده ،‌ رسیدگی شعبه محترم اول دادگاه کیفری استان الف. و احراز بزه ارتکابی متهم موصوف دائر بر برقراری رابطه نامشروع با خانم یاد شده و صدور حکم بر محکومیت وی به 99 ضربه شلاق تعزیری اشکال اساسی از جهت رعایت اصول و قواعد دادرسی و انطباق با موازین شرعی و قانونی ندارد و از طرف متهم نیز ایراد و اعتراض موثری در این خصوص به عمل نیامده است لذا با استناد به شق الف ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری رای صادره مبنی بر محکومیت وی به 99 ضربه شلاق تعزیری به اتهام رابطه نامشروع ابرام می‌شود ولی نسبت به محکومیت وی به دو سال اقامت اجباری به عنوان مجازات تکمیلی با توجه به اینکه حسب مستفاد از ماده 23 قانون مجازات اسلامی دادگاه محترم می‌بایست عدم کفایت مجازات اصلی در اصلاح و تنبّه متهم را ملحوظ نظر قرار داده و متناسب با جرم ارتکابی و خصوصیات متهم رای خود را صادر می‌کرد که در این خصوص بررسی و عنایت لازم به عمل نیامده است به ویژه آنکه شاکیه چندین بار رضایت بی قید و شرط خود را از متهم اعلام و متهم فاقد سابقه سوء می‌باشد لذا با استناد به بند 2 شق ب ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری مجازات تکمیلی مورد اشاره نقض و پرونده جهت رسیدگی مجدد در این خصوص به همان دادگاه صادر کننده رای منقوض ارجاع می‌شود.

مستشار و مستشار شعبه --- دیوان عالی کشور

محمد حسین احمدی - اکبرفیض