تاریخ نظریه: 1403/08/01
شماره نظریه: 7/1403/379
شماره پرونده: 1403-186/1-379ک
استعلام:
با توجه به ملاک رای وحدت رویه شماره 721 مورخ 1390/04/21 هیآت عمومی دیوان عالی کشور مبنی بر اینکه «وقوع بزه مزاحمت برای اشخاص به وسیله تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر موضوع ماده 641 قانون مجازات اسلامی منوط به آن است که نتیجه آن که مقصود مرتکب است محقق گردد، بنابراین در مواردی که اجرای مزاحمت از یک حوزه قضایی شروع و نتیجه آن در حوزه قضایی دیگر حاصل شود، محل حدوث نتیجه مزبور، محل وقوع جرم محسوب و مناط صلاحیت دادگاه رسیدگی کننده نیز همین امر خواهد بود.» آیا در بزه‌های توهین (شامل اقسام آن) موضوع مواد 608 و 609 و 513 و 514 قانون مجازات اسلامی و نیز تهدید موضوع ماده 669 قانون مجازات اسلامی از طریق تماس تلفنی و ارسال پیامک نیز همین ملاک مذکور در رای وحدت رویه از باب صلاحیت محلی قابل اجرا می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
شرط تحقق جرایم توهین به افراد، مقامات، مقدسات و رهبری که در مواد 513، 514، 608 و 609 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 آمده است، از طریق تلفن، استماع الفاظ توهین‌آمیز یا رسیدن اعمال موضوع جرم به مخاطب است و چون این بخش از عنصر مادی جرم در محل اقامت مخاطب محقق می‌شود، محل مخاطب (حوزه قضایی مخاطب) محل وقوع جرم محسوب و صالح به رسیدگی است؛ بنابراین ملاک گرفتن از رای وحدت رویه شماره 721 مورخ 1390/04/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور به نحو مطرح‌شده در استعلام موضوعاً منتفی است.