تاریخ دادنامه قطعی: 1393/11/14
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: چنانچه نسبت به خواسته ای که دادگاه نسبت به آن تصمیم نگرفته اعتراض شود، دیوان عالی کشور مواجه با تکلیفی برای رسیدگی نیست و پرونده را اعاده می کند.
در پرونده کلاسه --- شعبه دادگاه عمومی بخش کوهنانی آقایان و خانم‌ها 1 - د. 2 - ف. 3 - ن. 4 - م. 5 - پ. 6 - گ. 7 - ش. 8 - ک. شهرت همگی م. فرزندان ص. با وکالت آقای م.ب. دادخواستی به طرفیت آقایان 1 - ب. 2 - ب.م. فرزندان الف. به خواسته تقسیم و تفکیک اراضی شراکتی واقع در جغابل کونانی و مطالبه اجرت‌المثل از تاریخ 1380/01/01 لغایت اجرای حکم مقوم به 51000000 ریال تقدیم دادگاه نموده، ضمن دادخواست توضیح داده: موکلین وراث مرحوم ص. می‌باشند. بالاصاله و بالوارثه در پلاک... اصلی کونانی دارای مالکیت رسمی می‌باشند. قسمتی از مالکیت مرحوم ص. به نام احدی از خواهان‌ها به نام د. م. منتقل و الباقی همچنان در مالکیت مرحوم ص. بوده که به خواهان‌ها منتقل شده است که جملگی با وکالت و وکالت در توکیل طی وکالت‌نامه رسمی تقدیمی به احد از خواهان‌ها د.م. جهت طرح دعوی وکالت نموده‌اند. براساس تقسیم‌نامه و توافقنامه تنظیمی فی‌مابین مورث موکلین و مورث خواندگان از یک سو و دو تن دیگر از شرکاء اراضی مشاعی فی‌مابین به دو فرض تقسیم، یک فرض به صورت مشترک در حصه مرحوم ص.م. مورث خواهان‌ها و مرحوم الف. م. مورث خواندگان بالمناصفه قرار می‌گیرد. با وجود تقسیم‌نامه فی‌مابین مورث اصحاب دعوی تاکنون این املاک به صورت عملی تقسیم نشده و در بلاتکلیفی می‌باشد. چراکه عملا در تصرف خواندگان قرار دارد. لذا به استناد سند رسمی تقدیمی، ایضا قرارداد و تقسیم‌نامه فی‌مابین مورث اصحاب دعوی استدعای تقسیم و تفکیک سهم هر یک از شرکاء و به شرح خواسته مورد استدعا است. دادگاه پس از یک سلسله رسیدگی سرانجام طی دادنامه شماره --- - 1393/06/20 ضمن انعکاس خواسته خواهان‌ها و اظهارات و مدافعات خواندگان مبنی بر اینکه املاک مورد ادعا سال‌ها قبل تقسیم شده و در تصرف قرار گرفته، املاک تقسیم شده شامل شش قطعه بوده لیکن چون قطعه موسوم به چغابل ارزش مسکونی پیدا کرده، خواهان‌ها می‌خواهند با طرح دعوی واهی از این قطعه هم سهمی داشته باشند. لذا دادگاه با توجه به اظهارات خواهان‌ها به خصوص اظهارات احدی از خواهان‌ها به نام د.م. در جلسه 1393/06/15 که حاکی از این است که کل قطعات و اراضی مشارکتی مورثین خواهان‌ها و خواندگان که شامل 6 قطعه بوده سه قطعه در تصرف خواهان‌ها و سه قطعه در تصرف خواندگان است و با عنایت به دادنامه شماره --- - 92 شعبه سوم دادگاه تجدیدنظر استان لرستان که به علت تصرف مالکانه خواندگان در قطعه موسوم به چغابل در مورد خواسته خواهان‌ها مبنی بر خلع‌ید حکم بر بطلان دعوی صادر گردیده است، با مداقه در تقسیم‌نامه مورخ 1335/12/14 یعنی مورث خواهان‌ها و خواندگان که حاکی از تقسیم املاک مشاعی دارد، خواسته خواهان‌ها مقرون به صحت ندانسته، حکم بر بطلان دعوی خواهان‌ها صادر و اعلام می‌نماید. این رای در تاریخ 1393/07/07 به وکیل خواهان ابلاغ شده، پرونده به دیوان‌عالی‌کشور ارسال به این شعبه ارجاع به کلاسه فوق ثبت شده است. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش عضو ممیز و اوراق پرونده مشاوره نموده، چنین رای می‌دهد:
گرچه فرجام‌خواه دعوی خود را به تفکیک و تقسیم و مطالبه اجرت‌المثل در دادخواست و لایحه تقدیمی اولین جلسه مورد خواسته قرار داده، اما دادگاه به موجب دادنامه شماره --- - 1393/06/02 راجع به تقسیم و تفکیک اتخاذ رای نموده، حکم به بطلان دعوی مذکور صادر نموده، در مورد اجرت‌المثل نفیا یا اثباتا رای صادر ننموده، با وصف فوق فرجام‌خواهی در مورد خواسته‌ای که (اجرت‌المثل) مورد لحوق رای قرار نگرفته و در مورد خواسته دیگر (تقسیم و تفکیک) که از دعاوی غیرمالی می‌باشد، هیچ‌یک از دو مورد قابلیت طرح برای رسیدگی فرجام‌خواهی نداشته و از شمول ماده 367 از قانون آیین دادرسی مدنی خارج می‌باشد. بنا به مراتب به جهت غیرقابل طرح بودن فرجام‌خواهی، این شعبه مواجه با تکلیفی نیست؛ پرونده به دادگاه صادرکننده رای اعاده می‌شود.
رئیس و مستشار شعبه --- دیوان‌عالی‌کشور
عبداله‌پور - میرمجیدی