ماده دوم قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران

(اصلاحی 1337/02/03)- اجازه ورود به ایران و عبور از آن به وسیله ویزای مامورین ایران در خارجه در روی تذکره و یا اوراق و شهادت‌ نامه‌ های هویت صادره از‌ طرف دولت متبوعه هر کس تحصیل میشود ‌مامورین ایران در خارجه در موارد ذیل باید از دادن ویزا خودداری نمایند.
‌ا - در صورتی که صحت اسناد ارائه شده را تردید نمایند.
ب - اشخاصی که مطابق قوانین ایران تبعه ایران محسوب شده و بخواهند با اوراق تابعیت غیرایرانی به ایران مسافرت کنند.
ج - اگر حضور خارجی در ایران بر ضد امنیت مملکت و یا نظم عمومی و یا به جهات دیگری منافی مصالح مملکتی باشد.
‌د - اگر خارجی در ایران سابقه محکومیت به جنحه مهم و یا جنایت داشته و یا در مملکت خارجه محکوم به جنحه و یا جنایت شده باشد.
ه- - اگر خارجی قبلا از ایران اخراج شده باشد.
‌و - اگر حضور خارجی در ایران به ملاحظه حفظ‌ الصحه عمومی و یا عملیات منافی عفت صلاح نباشد.
‌ز - اگر خارجی نتواند اثبات نماید که وسائل تحصیل معاش خود را در ایران به وسیله سرمایه یا مشاغل مفیده خود دارا می ‌باشد ‌روادیدی که مامورین ایران در خارجه به بیگانگان می دهند علاوه بر حق ورود با مراعات ماده سوم قانون ورود و اقامت اتباع بیگانه حق نود روز اقامت در ایران را نیز بدارنده می دهد.
تبصره [1] (الحاقی 1337/02/03)- دولت می‌تواند در موارد استثنائی ترتیب خاصی بدهد.
تبصره 1 [2] (الحاقی 1350/03/31)- ماموران مرزی مجاز از طرف شهربانی کل کشور میتوانند برای خارجیان روادید عبور صادر نمایند.
تبصره 2 [3] (الحاقی 1350/03/31)- شهربانی کل کشور در مرکز و شهربانی‌های مراکز استان و شهرستان میتوانند برای خارجیان مقیم روادید بازگشت بایران صادر نمایند.