تاریخ نظریه: 1395/04/27
شماره نظریه: 7/95/967
شماره پرونده: 648-1/168-95
استعلام:
مطابق قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 4/12/92 وقانون آئین دادرسی مدنی مصوب 21/1/79 مرجع حل اختلاف در صلاحیت بین دادگاه کیفری دو و دادگاه کیفری یک و نیز بین دادگاه تجدیدنظر و دادگاه کیفری یک کدام یک از مراجع دیوان‌عالی کشور یا تجدیدنظر استان می‌باشد؟
(توضیح در مورد شق دوم سوال اینکه: در پرونده ای که دادگاه کیفری دو رسیدگی نموده و متعاقباً تجدیدنظرخواهی شده دادگاه تجدیدنظر بر این نظر است که اساساً به جرم می‌بایست در دادگاه کیفری یک رسیدگی شود فلذا قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری یک صادر می‌نماید و دادگاه کیفری یک نیز خود را صالح به رسیدگی نمی‌داند)
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً: صرف نظر از سکوت قانون آئین دادرسی کیفری 1392 در مورد حل اختلاف بین دادگاه‌های کیفری یک و دو، با عنایت به صراحت ماده 317 همان قانون که حل اختلاف در صلاحیت در امور کیفری را به مقررات آئین دادرسی مدنی ارجاع داده است و اینکه هر دو دادگاه کیفری یک و دو صرف نظر از نوع جرم، رسیدگی بدوی می نمایند، با عنایت به متن ماده 27 قانون آئین دادرسی مدنی چنین استنباط می‌گردد که حل اختلاف صلاحیت بین دادگاه کیفری یک و دو در یک استان با دادگاه تجدیدنظر همان استان می‌باشد.
ثانیاً- با توجه به ماده 317 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 و ماده 30 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379، دادگاه کیفری یک و دو حق اختلاف با دادگاه تجدیدنظر استان را ندارند و نظر دادگاه تجدیدنظر استان برای دادگاه‌های کیفری یک و دو لازم الاتباع است.