تاریخ نظریه: 1400/12/18
شماره نظریه: 7/1400/1093
شماره پرونده: 1400-127-1093 ح
استعلام:
در ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، نحوه واخواهی و در مواد 450 و 455 این قانون نحوه تجدید نظرخواهی از احکام پیش‌بینی شده است.
چنانچه دادگاه بدوی به صورت غیابی رأیی صادر کند و متهم پس از مهلت قانونی واخواهی و حتی پس از مهلت تجدید نظرخواهی از رأی صادره واخواهی کند و دادگاه بدوی بدون توجه به مواعد واخواهی و تجدید نظرخواهی، حکم بر رد درخواست واخواهی متهم و تأیید دادنامه قبلی صادر و رأی را قابل تجدید نظر اعلام کند، در صورت طرح پرونده نزد دادگاه تجدید نظر، تکلیف این دادگاه چیست؟ آیا به لحاظ خارج از مهلت بودن اعتراض، باید قرار رد درخواست تجدید نظرخواهی صادر کند یا این‌که باید صرف نظر از این موضوع، وارد ماهیت شده و به جهت اعلام قابل تجدید نظر بودن رأی توسط دادگاه بدوی، رسیدگی ماهوی را انجام دهد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض پرسش که بدواً رأی غیابی صادره از سوی دادگاه کیفری مبنی بر محکومیت متهم به لحاظ عدم واخواهی و تجدید نظرخواهی محکوم‌علیه در مهلت قانونی قطعیت یافته است (فرض پرسش از موارد ابلاغ قانونی حکم غیابی یا اعلام عذر موجه از سوی محکوم‌علیه خارج است) و سپس دادگاه صادرکننده رأی غیابی بدون توجه به قطعیت دادنامه نسبت به واخواهی محکوم‌علیه رسیدگی و رأی صادره را تأیید کرده است و این رأی مورد تجدید نظرخواهی محکوم‌علیه واقع شده است، دادگاه تجدید نظر با توجه به رأی قطعی صادره قبلی و مختومه بودن پرونده، باید با استناد به ملاک تبصره ماده 455 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و لحاظ مواد 2 و 454 این قانون با نقض دادنامه تجدید نظرخواسته، قرار رد واخواهی صادر کند.