تاریخ نظریه: 1399/03/06
شماره نظریه: 7/99/202
شماره پرونده: 99-168-202ک
استعلام:
مطابق بندهای «الف» و «ب» و «پ» ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری، نحوه ادعام آراء مختلف پیش بینی شده است.دادگاه تجدید نظر رایی در مقام تجدیدنظرخواهی صادر و سپس در پرونده‌های دیگر در همان شعبه تجدید نظر نسبت به اتهام دیگر متهم رسیدگی و مبادرت به صدور حکم برائت می کند و شاکی پرونده اخیر تقاضای اعمال ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری را می‌کند. شعبه دیوان عالی کشور پس از رسیدگی، رای صادره از ناحیه دادگاه تجدید نظر را نقض و رای صادره از ناحیه دادگاه بدوی مبنی بر محکومیت و تعلیق اجرای مجازات را تایید می‌کند و پرونده جهت اجرای حکم اخیر اعاده می‌شود:
اولاً، در فرض سوال که با یک رای از دادگاه تجدید نظر و یک رای از دیوان عالی کشور در مقام اعمال ماده 477 رسیدگی ماهوی مواجه هستیم، رسیدگی به تقاضای ادغام با کدام دادگاه است؟
ثانیاً، آیا در مقام ادغام آراء و با توجه به اینکه قبلاً برای متهم ایجاد حق شده است، می‌توان مجدد از مزایای تعلیق در صدور استفاده کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- در فرض استعلام که دو فقره محکومیت قطعی از دادگاه تجدید نظر استان و شعبه دیوان عالی کشور (بعد از نقض حکم دادگاه تجدید نظر و در راستای اعمال ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری) وجود دارد، کیفیت ادغام این آراء با توجه به عبارت «در سایر موارد» مذکور در بند «پ» ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری، مشمول این بند خواهد بود.
2- تعلیق اجرای مجازات در تعدد جرم با لحاظ ماده 53 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 بلامانع است و در مورد اعمال مقررات ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 نیز اختیارات دادگاه در تعلیق اجرای مجازات (تمام یا قسمتی از آن) به قوت خود باقی است و ورود در ماهیت محکومیت محسوب نمیشود و لذا چنان‌چه محکوم‌علیه قبلا از ارفاق قانونی مربوط به تعلیق اجرای مجازات برخوردار شده است، در صورت بقای شرایط مربوط به تعلیق اجرای مجازات، در صدور حکم تجمیعی نیز حقوق مکتسبه محکوم باید همچنان محفوظ و مورد لحاظ قرار گیرد./ت