تاریخ نظریه: 1396/10/12
شماره نظریه: 7/96/2414
شماره پرونده: 1555-1/186-96
استعلام:
نظر به اینکه ماده 401 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مجازات مرتکب را در جنایات مامومه، دامغه، جائفه، هاشمه، منقله و... علاوه بر پرداخت دیه به تعزیر مقرر در کتاب پنجم تعزیرات ارجاع داده است و در ماده 614 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 اعمال تعزیر مندرج در آن نیز منوط به احراز شرایط مذکور درآن است خواهشمند است ارشاد فرمایند آیا تعزیر مرتکب اعمال معنون در ماده 401 قانون مرقوم نیز منوط به احراز شرایط معنون در ماده 614 قانون فوق الذکر می‌باشد.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً تعزیر مقرر در ماده 401 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و ارجاع آن، طبق ماده 447 همین قانون به ماده 614 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی 1375، فقط شامل مواردی می‌شود که ضرب وجرح عمدی منتهی به آثار مندرج در این ماده، یعنی «نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضاء یا مرض دائمی یا فقدان یا نقص یکی از حواس یا منافع یا زوال عقل گردد» و یا مشمول تبصره آن باشد. بنابراین، صدمه‌ای که صرفاً موجب تغییر رنگ پوست و تورم بدن شود، بدون اینکه آثار فوق را داشته باشد، مشمول تعزیر مندرج در ماده 614 قانون مجازات اسلامی 1375 نیست و به طور کلی با تصویب قانون مجازات اسلامی 1392، جنایات عمدی غیر قابل قصاص، در صورتی قابل تعزیر است که از مصادیق ماده 614 قانون مجازات اسلامی 1375 و یا تبصره آن باشد. اصل قانونی بودن جرم و مجازات و تفسیر مضیق قوانین جزایی هم موید این نظریه می‌باشد. ثانیاً جنایات مذکور در فرض سوال (حارصه، دامیه، متلاحمه و موضحه) که به صورت عمدی وارد شود، چنانچه منجر به یکی از آثار مذکور در ماده 614 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 و اصلاحات بعدی گردد و شرایط مذکور در این ماده (موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران گردد) را دارا باشد، در این صورت مطابق ماده مذکور، علاوه بر دیه، مجازات تعزیری نیز برای مرتکب، تعیین می‌گردد.