نظریه مشورتی شماره 7/95/1711 مورخ 1395/07/24

تاریخ نظریه: 1395/07/24
شماره نظریه: 7/95/1711
شماره پرونده: 59-95-654

استعلام:

در خصوص قطعیت یا عدم قطعیت جزای نقدی سردفتران ازدواج و طلاق به این دفتر اعلام نمایند.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

نظر به اینکه آیین‌نامه رسیدگی به تخلفات اداری سردفتران ازدواج و طلاق و تعیین کیفر آنان در اجرای تبصره الحاقی 1320/5/26 به ماده 1 قانون ازدواج اصلاحی 1316/2/29 توسط وزارت دادگستری در سال 1320 به تصویب رسیده است و با عنایت به اینکه به موجب بندهای اول و سوم ماده 58 قانون حمایت خانواده مصوب 1391/12/1 از تاریخ لاز‌م‌الاجرا شدن قانون مذکور، قانون راجع به ازدواج مصوب 1310/5/23 و قانون اصلاح مواد 1و 3 قانون ازدواج مصوب 1316/2/29 نسخ شده است لذا به تبع آن در ما نحن فیه ماده 3 آیین‌نامه رسیدگی به تخلفات اداری سردفتران ازدواج و طلاق و تعیین کیفر آنان مصوب 1320 مبنی بر قابل تجدیدنظر بودن حکم مجازات جزای نقدی سردفتران ازدواج و طلاق منسوخ می‌باشد و با توجه به اینکه مقنن در فصل چهارم قانون دفاتر اسناد رسمی و کانون سردفتران و دفتریاران مصوب 1354/4/25 در خصوص تعقیب و مجازات انتظامی سردفتران و دفتریاران با اشاره صریح در پاره‌ای از مواد مصرح در فصل مذکور حکم را به سردفتران ازدواج و طلاق تسری داده است و توجهاً به ماده 29 قانون مذکور و با التفات به ماده 38 قانون موصوف که مجازاتهای انتظامی را به قرار ذیل دانسته است:
1- توبیخ با درج در پرونده 2- جریمه نقدی از پانصد ریال الی بیست هزار ریال 3- انفصال موقت از اشتغال به سردفتری یا دفتریاری از سه ماه الی شش ماه 4- انفصال موقت از شش ماه تا دو سال 5- انفصال دائم....... و اینکه ماده 48 قانون مارالذکر مجازاتهای انتظامی درجه 1 و 2 را قطعی و از درجه 3 به بالا را ظرف ده روز پس از ابلاغ حکم قابل تجدیدنظر دانسته است و با عنایت به ماده 37 قانون مرقوم که ترتیب رسیدگی مقدماتی و صدور کیفرخواست و تشکیل دادگاه‌های بدوی و تجدیدنظر و محاکمه و نحوه ابلاغ و اجرای احکام صادر به موجب آیین‌نامه وزارت دادگستری خواهد بود و توجهاً به بند 6 شق ب ماده 29 اصلاحی 1360/11/27 آیین‌نامه بندهای 4 ماده 6 و تبصره 2 ماده 6 و مواد 14، 17،19،20، 24، 28، 37 و53 قانون دفاتراسناد رسمی و کانون سردفتران و دفتریاران مصوب 1354/10/17 وزارت دادگستری با اصلاحات بعدی حکم مجازات جزای نقدی سردفتران ازدواج و طلاق قطعی می‌باشد و طبق بند 2 ماده 10 قانون تشکیلات و آیین‌ دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 صرفاً از نظر نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آنها قابل اعتراض در دیوان عدالت اداری می‌باشد و اضافه می‌گردد که در نظام‌ نامه‌های موضوع ماده 1 اصلاحی قانون راجع به ازدواج مصوب 1316/2/29 هیچگونه اشاره‌ای به قابل اعتراض بودن یا نبودن ماده 3 آیین‌نامه رسیدگی به تخلفات اداری سردفتران ازدواج و طلاق نشده است.

منبع

محتوای مرتبط (1 مورد)