حق اعتراض و تجمع قانونی برای آحاد ملت

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/10/04
برگزار شده توسط: استان کردستان/ شهر کامیاران

موضوع

حق اعتراض و تجمع قانونی برای آحاد ملت

پرسش

تجمع اعتراضی عده ای در معابر اصلی شهر نسبت به سیاست های اقتصادی دولت و سر دادن شعارهایی که ساختار شکنانه محسوب نمی گردد، از مصادیق بزه موضوع ماده 618 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 بخش تعزیرات می‌باشد یا خیر ؟

نظر هیئت عالی

با لحاظ اصل 27 قانون اسلامی جمهوری اسلامی ایران (اجتماع و راه پیمایی بدون حمل سلاح و به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد) نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری شهرستان کامیاران موجه و مورد تأیید است.

نظر اکثریت

یکی از حقوق مردم که طبق اصل 27 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران احصا گردیده است حق آزادی مردم در تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ها می‌باشد. طبق اصل 9 قانون اساسی «... هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی، به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی ایران کمترین خدشه ای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی های مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررات سلب نماید. » بنابراین برای راه پیمایی ها و تجمعات نیازی به اخذ مجوز از هیچ ارگان و مقامی نمی‌باشد و وضع هر نوع قانون که منجر به محدود کردن حق احصا شده در اصل 27 قانون اساسی و محدود کردن تجمعات و راهپیمایی های به اخذ مجوز خلاف اصول قانون اساسی می‌باشد و قابل ترتیب اثر نمی‌باشد. هر چند که اخذ مجوز صرفا برای احزاب مورد قانون گذاری واقع شده است لذا تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها به هیچ عنوان جرم نمی‌باشد و مشمول ماده 618 قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم بخش تعزیرات مصوب 1375نمی گردد؛ در هر صورت تشخیص موضوع با محکمه است.

نظر اقلیت

در فرض سوال رفتار ارتکابی مشمول ماده 618 قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم بخش تعزیرات مصوب 1375 می‌باشد چرا که تجمعات و راه پیمایی ها باید با اخذ مجوز قانونی و در مکان های خاص و تعیین شده انجام پذیرد و در صورت تجمع در معابر عمومی با توجه به اینکه در کسب و کار و تردد مردم خلل وارد می‌نماید لذا جرم و مشمول ماده 618 قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم بخش تعزیرات مصوب 1375 می‌باشد.