تاریخ نظریه: 1395/11/03
شماره نظریه: 7/95/2792
شماره پرونده: 1985-1/186-95
استعلام:
در احکام صادره در پرونده‌های متعدد واصله از یکی شعب دادگاه کیفری 2 تهران محکوم علیه را به دو جهت تعدد و تکرار جرم موضوع مواد 134 و 137 قانون مجازات اسلامی در سرقت موضوع ماده 656 قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم محکوم به مجازات مشدد شش سال حبس محکوم نموده اند نظر به اینکه صدور حکم به دو جهت مشدد به صورت هم زمان در قانون تصریح نشده است و به نظر می‌رسد به هیچ وجه تفسیر به نفع متهم محسوب نمی شود و اجرای حکم را با تردید قانونی مواجهه نموده است مقتضی است
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
دو عامل تشدیدکننده مجازات، یعنی تعدّد و تکرار، هر دو حکم مقنن است و هرکدام شرایط و خصوصیات خاص خود را دارد و درفرض سوال که هر دو عامل تشدیدکننده مجازات وجود دارد، باید هر دو، در تشدید مجازات اعمال گردد و مجازات بر اساس مقررات هر دو عامل، تشدید شود و نصّی که فقط یکی از این دو مقررات (تعدّد یا تکرار) باید اعمال گردد، وجود ندارد؛ یعنی دادگاه، مجازات هر یک از جرایم را بر اساس مقررات تعدّد و تکرار، تعیین و سپس مجازات اشد به مرحله اجراء گذاشته می‌شود و با توجه به عبارت «از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند» و«حداکثر مجازات تا یک و نیم برابر» که به ترتیب در دو ماده 134و 137 قانون مجازات اسلامی 1392 آمده، دادگاه الزامی ندارد که حداکثر مجازات مقرر را (یک و نیم برابر) در اعمال تعدّد و تکرار تعیین نماید.