صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/07/28
برگزار شده توسط: استان مازندران/ شهر ساری
موضوع
محاربه فعال یا انفعالی
پرسش
آیا ابتدا به ساکن بودن محاربه یا به تعبیر دیگر فعال بودن محاربه شرط است یا اینکه صرف انفعالی بودن محاربه کافی است؟ (مثلا شخصی اسلحه همراه دارد اما قصد استفاده از آن را ندارد و در اثر گلاویز شدن با شخص دیگر دست به اسلحه می برد و موجب رعب و وحشت عموم مردم نیز می‌گردد) آیا چنین عملی محاربه است؟
نظر هیئت عالی
نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری شهرستان ساری موجه و مورد تأیید است. اضافه می‌شود که رکن اساسی محاربه، کشیدن سلاح (دست بردن به اسلحه) به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است و فرض پرسش که دست بردن به اسلحه به مقاصد فوق نبوده است را شامل نمی شود.
نظر اکثریت
با توجه به اینکه بدواً قصد ایجاد رعب و وحشت نداشته و در اثر درگیری از سلاح استفاده نموده است و از عداوت شخصی به عموم سرایت کرده لذا نمی توان این امر را محاربه تلقی کرد.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه فرد سلاح به سوی مردم کشیده و موجب ترس عموم شده «تجرید السلاح لاخافه الناس» لذا شامل ماده 279 قانون مجازات اسلامی می‌شود و عمل ارتکابی با محاربه مطابقت دارد.