حکم تیراندازی منجر به قتل در فرضی که مرتکب قصد کشتن ندارد

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/02/05
برگزار شده توسط: استان خراسان رضوی/ شهر مشهد

موضوع

حکم تیراندازی منجر به قتل در فرضی که مرتکب قصد کشتن ندارد

پرسش

فردی با اسلحه به قصد مجروح کردن دیگری به طرف او تیراندازی می کند و در همین حین شخصی که به طرف او تیراندازی شده سر خود را پایین می آورد و تیر به سر او اصابت می کند و منجر به قتل او می‌گردد. در این مورد قتل چه نوعی می‌باشد ؟

نظر هیئت عالی

نظر به اینکه قصد فعل داشته و با تغییر حالت هدف، تیر به سر که موضع حساس است اصابت کرده است چنانچه آگاه و متوجه بوده که تیراندازی به بالا تنه خود نوعاً کشنده است؛ قتل مشمول بند ب ماده 290 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 بوده و عمد است و آگاهی و توجه او مفروض است و مرتکب باید عدم آگاهی و توجه خود را ثابت کند.

نظر اکثریت

با عنایت به اینکه تیراندازی با اسلحه جنگی به طرف یک انسان نوعاً کشنده محسوب می‌گردد در این زمینه صاحب جواهر آیه الله شیخ محمد حسن نجفی در جلد 42 کتاب مذکور، در صفحه 21 می فرمایند: (و اما التسبیب فله مراتب: الاولی لو رماه بسهم فقتله قتل) لا (لانه مما یقصد به القتل غالباً) ضروره کونه اعم من ذالک، بل لما سمعته من صدق القتل عمداً و ان لم یقصد القتل به، بل لو اراد برمیه غیر المقتل فاصاب المقتل، فان ذالک کله من العمد الموجب للقصاص لما عرفته همانگونه که ملاحظه می‌شود نظر ایشان این است که عمل تیراندازی بطرف افراد از نظر عرف کشنده محسوب می‌گردد و موضع مورد اصابت در این خصوص تاثیری ندارد و لذا قتل اتفاق افتاده عمد محسوب می‌گردد.

نظر اقلیت

تیراندازی به سوی یک انسان نوعاً کشنده نیست بستگی به موضوع و موردی دارد که اتفاق افتاده و در مورد سوال از فاصله نزدیک و تیراندازی به سمت پا نوعاً کشنده نیست و نوعاً را باید با توجه به فاصله و محل اصابت گلوله در نظر گرفت و حرکت و نشستن مقتول باعث اصابت گلوله به سرش شده است لذا قتل واقع شده در حکم شبه عمد محسوب می‌گردد