تاریخ نظریه: 1395/10/04
شماره نظریه: 7/95/2488
شماره پرونده: 59-721/1-035
استعلام:
آیا پس از پرداخت هزینه دادرسی در مرحله فرجام‌خواهی و نقض دادنامه در شعبه دیوان عالی کشور به لحاظ نقص تحقیقاتی و فرجام خواهی مجدد و صدور حکم بر علیه محکوم علیه قبلی آیا محکوم علیه مکلف است مجدداً هزینه دادرسی مرحله فرجام خواهی را پرداخت نماید یا صرفا پرداخت در یک مرحله کفایت می کند و همچنین ممکن است دادگاه نقایص مورد نظر شعبه دیوان را مکرراً برطرف نکند و در هر بار محکومیت محکوم علیه مجبور به فرجام خواهی شود
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مستفاد از ماده 436 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اصلاحات والحاقات بعدی، و ماده 383 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379، فرجام‌خواهی نسبت به آراء مستلزم پرداخت هزینه دادرسی می‌باشد و از این حیث تفاوتی نمی‌نماید که رأی صادره متعاقب نقض رأی دیگری از سوی شعب دیوان‌عالی کشور و به جهت نقص تحقیقاتی باشد و یا ابتدا به‌ساکن صادر گردیده باشد و در هر صورت فرجام‌خواه مکلف به پرداخت هزینه دادرسی نسبت به رأیی است که نسبت به آن درخواست فرجام دارد.