قرابت نسبی یا سببی شاهد با طرفین پرونده

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1383/05/23
برگزار شده توسط: استان خراسان رضوی/ شهر فریمان

موضوع

قرابت نسبی یا سببی شاهد با طرفین پرونده

پرسش

آیا عدم قرابت نسبی یا سببی شاهد با طرفین پرونده، شرط است یا خیر؟

نظر هیئت عالی

با توجه به اینکه ماده 233 قانون آیین دادرسی * دادگاه‌ها در امور مدنی، صلاحیت گواه و موارد جرح شهود را برابر شرایط مندرج در بخش 4 از کتاب دوم قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار داده و با توجه به اینکه مطابق ماده 155 قانون اخیرالذکر قرابت سببی و نسبی شاهد از موارد جرح شاهد پیش بینی نشده است، با لحاظ مقررات مواد 230 و 229 قانون آیین دادرسی دادگاه‌ها در امور مدنی استماع شهادت شهود با وجود قرابت نسبی یا سببی با طرفین دعوا بلااشکال است، با این توضیح که به هر تقدیر مطابق ماده 241 قانون آیین دادرسی مدنی تشخیص درجه ارزش و تأثیر گواهی با دادگاه است.

نظر اتفاقی

گرچه در قانون سابق آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 در ماده 413 از موارد جرح شهود، قرابت نسبی یا سببی تا درجه سوم از طبقه دوم ذکر شده بود اما در قانون فعلی آیین دادرسی مدنی و قانون آیین دادرسی کیفری اشاره ای به آن نشده است. بنابراین، صرف قرابت نسبی یا سببی در هر درجه مانع از قبول شهادت نمیشود و این مطلب در مسأله 5 القول فی صفات الشهود جلد دوم تحریرالوسیله اشاره شده است که (النسب لا یمنع عن قبول الشهاده کالاب لولد و علیه والوالد لواده و الاخ لاخیه علیه و سائر الاقرباء بعضها لبعض و علیه و کذا تقبل الشهاده الزوج لزوجته علیها و شهاده الزوجته ازوجها و علیه.)
و در مسأله 6):تقبل شهاده الصدیق علی الصدیقه و کذاله و ان کانت الصداقه بینهما اکیده و المواده شدیده و تقبل شهاده الحنیف و ان کان له میل الی المشهود له).