نظریه مشورتی شماره 7/94/550 مورخ 1394/03/02

تاریخ نظریه: 1394/03/02
شماره نظریه: 7/94/550
شماره پرونده: 49-861/1-52

استعلام:

:دادگاه تجدید نظر در مقام حل اختلاف در صلاحیت میان دومرجع قضایی اظهار نظر نموده پرونده را به مرجعی که برای ادامه رسیدگی صالح تشخیص داده ارسال نموده است ؟ پس از اعاده پرونده رای وحدت رویه ای از سوی هیات عمومی دیوان عالی کشور صادر شده است که برخلاف دیده گاه دادگاه تجدید نظر در مقام حل اختلاف است؟
با توجه به اینکه رای دادگاه تجدنظر در حل اختلاف قطعی است آیا مرجعی که رسیدگی به اومحول شده است بنا به تصریح فراز پایانی ماده 270 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی وانقلاب (در امور کیفری) باید به رسیدگی خود بدون توجه به مدلول رای وحدت رویه ادامه دهد یا اینکه احکام قطعی ناظر به احکامی است که در موضوعی دعوی به صورت ماهوی صادر میشود. وحل اختلاف رسیدگی شکلی بوده واز شمول آن منصرف است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

قسمت آخر ماده 270 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری (بی اثر بودن رأی هیأت عمومی دیوانعالی کشور) صرفاً ناظر به احکام قطعی شده است و در فرض سوال چون در خصوص امر کیفری موضوع پرونده، حکمی صادر نشده است، بنابراین، مشمول مقررات قسمت اخیر ماده مذکور نیست و همانطور که در نظریه مشورتی 1907/93/7- 11/8/ 1393 این اداره کل تصریح شده، تا زمانی که در خصوص موضوع، رأیی صادر نشده باشد، قوانین و مقررات مربوط به صلاحیت طبق بند الف ماده 11 قانون مجازات اسلامی 1392، عطف به ما سبق می‌شود، از طرفی اعلام نظر دادگاه تجدیدنظر در مقام حل اختلاف در صلاحیت بین دو دادگاه عمومی، رأی در موضوع دعوای کیفری نیست، بنابراین در فرض سوال، تبعیت از رأی هیأت عمومی دیوانعالی کشور در موارد مشابه برای دادگاه، لازم می‌باشد و باید مطابق رأی وحدت رویه دیوانعالی کشور، عمل نمود

منبع

محتوای مرتبط (1 مورد)