صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/03/30
برگزار شده توسط: استان کردستان/ شهر سقز
موضوع
بررسی نحوه رسیدگی به پرونده‌های دارای متهم ناشناس و نامعلوم
پرسش
چنانچه مرتکب جرم معلوم و معین نباشد و تحقیقات انجام شده جهت شناسایی هویت وی به نتیجه نرسیده باشد و از طرفی علی رغم تحقیقات دلیلی بر وقوع جرم نباشد، با جمع دو فرض بالا؛
الف: آیا بازپرس می‌تواند صرف نظر از لحاظ نمودن ماده 104 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بلحاظ فقد ادله قرار منع تعقیب صادر نماید؟
ب: منظور از اینکه مرتکب جرم معلوم نباشد در ماده 104 قانون مورد اشاره چیست؟ آیا کسی که فقط نام وی معلوم است از شمول ماده 104 خارج است؟ پاسخ مستدل، تحلیلی و با ذکر مستندات و مواد قانونی باشد.
نظر هیئت عالی
چنانچه ادله مکفی علیه متهم معینی یا نامعینی وجود نداشته باشد مقام قضایی ملزم به صدور قرار منع تعقیب است.
صدور قرار توقیف تحقیقات با توجه به ماده 104 قانون آئین دادرسی کیفری صرفاً در جایی است که مرتکب جرم معلوم نشود اما در فرضی که هویت وی معلوم باشد امکان صدور قرار مذکور منتفی است.
نظر اتفاقی
در فرض سوال چنانچه ادله اثباتی بر اصل وقوع جرم نباشد حتی اگر هویت متهم معلوم و مشخص نباشد بلحاظ فقد ادله صدور قرار منع تعقیب مطابق مقررات و موازین قانونی می‌باشد و نیازمند به اجراء و لحاظ نمودن ماده 104 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 نیست. لذا در این زمینه بدواً مقام قضایی تحقیقات را انجام، از شاکی تحقیق و دلایل اثباتی جرم جمع آوری و سپس به دنبال متهم می‌رویم چه معلوم و مشخص باشد و چه هویت وی نامعلوم باشد که در فرض اخیر مطابق ماده 104 باید رفتار نمود. در پاسخ به قسمت دوم سوال باید گفت منظور از معلوم بودن هویت متهم این است که حداقل نام و نام خانوادگی وی معلوم و مشخص باشد و در صورتی که فقط نام متهم و یا نام خانوادگی وی معلوم باشد چنین متهمی با هویت نامعلوم تلقی می‌گردد.