تاریخ نظریه: 1396/11/03
شماره نظریه: 7/96/2643
شماره پرونده: 96-26-1943
استعلام:
با عنایت به ماده 3 از قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی که امکان بازداشت محکوم علیه را مقدر داشته اولاً آیا امکان رد یابی محکوم علیه از طریق مخابرات مکالمات تلفنی محل قانونی دارد؟ ثانیاً: استعلام از آموزش و پرورش به منظور رسیدن به آدرس محکوم علیه از طریق سوابق فرزندان وی وجهه حقوقی و قانونی دارد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً: مطابق اصل 25 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصلاحی 1368، اصولاً کنترل ارتباطات مخابراتی افراد، ممنوع است و لذا تجویز کنترل ارتباطات مخابراتی به موجب قوانین عادی امری استثنایی است که در ماده‌ی 150 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی نیز در موارد خاص و مهم پیش بینی شده است و در سایر موارد و از جمله به منظور اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی، چنین اجازه‌ای را مقنن به مقامات قضایی نداده است.
ثانیاً: در صورتی که جهت اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394 به هیچ‌وجه موجبات شناسائی محکومٌ علیه فراهم نشود، اجابت درخواست محکوم‌له مبنی بر استعلام از آموزش و پرورش محل تحصیل فرزند محکوم‌علیه، به منظور دستیابی به نشانی وی و اجرای مفاد رأی قطعی فاقد منع قانونی است.