تاریخ نظریه: 1395/11/25
شماره نظریه: 7/95/3055
شماره پرونده: 1877-218-95
استعلام:
با توجه به اینکه به موجب تبصره 2 ماده 18 قانون شوراهای حل اختلاف مقررات ناظر به صدور رأی واخواهی تجدیدنظر و هزینه دادرسی تابع مقررات قانون مذکور اعلام گردیده است و از طرفی بر اساس ماده 364 قانون آئین دادرسی مدنی در مواردی که رأی دادگاه تجدیدنظر مبنی بر محکومیت خوانده باشد و خوانده یا وکیل او در هیچ یک از مراحل دادرسی حاضر نبوده و لایحه دفاعیه و یا اعتراضیه‌ای هم نداده باشند رأی دادگاه تجدیدنظر ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ واقعی به محکومٌ-علیه یا وکیل او قابل اعتراض و رسیدگی در همان دادگاه تجدیدنظر می‌باشد حال آیا مقررات ماده قانونی اخیرالذکر در موارد آراء صادره از شورای حل اختلاف نیز جاری خواهد بود یا خیر؟ بدین مفهوم که چنانچه قاضی شورای بر صدور حکم بر بی‌حقی خواهان باشد و از طرفی خوانده در جلسات دادرسی شورا حاضر نگردیده است یا لایحه‌ای را نیز تقدیم ننموده باشد وحتی در جلسه دادرسی مربوط به اعتراض به رأی در دادگاه حقوقی حاضر نشده باشد آیا رأی دادگاه حقوقی در مقام اعتراض به رأی شورا مشمول ماده 364 قانون آئین دادرسی مدنی از جهت قابلیت اعتراض مجدد در همان دادگاه حقوقی می‌باشد یا خیر؟ به عبارت بهتر آیا مفاد ماده 27 قانون شوراهای حل اختلاف متضمن قطعی آراء دادگاه حقوقی در مقام اعتراض به رأی قاضی شورا شامل آراء موضوع ماده 364 قانون آئین دادرسی مدنی نیز می‌باشد یا خیر؟ و آیا ملاک ماده مذکور در مورد ابلاغ قانونی به محکومٌ‌علیه نیز جاری می‌باشد یاخیر.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مقصود از مقررات ناظر به واخواهی مذکور در تبصره 2 ماده 18 قانون شوراهای حل اختلاف 1394 مقررات پیش‌بینی شده در این قانون از جمله ماده 25 آن در خصوص آراء صادره از سوی قاضی شورای حل اختلاف است و منصرف از آراء دادگاه‌های عمومی است که در مقام رسیدگی به تجدیدنظرخواهی نسبت به آرای قاضی شورای حل اختلاف صادر می‌شود. بنابراین در فرضی که خواهان در شورای حل اختلاف محکوم به بی‌حقی شود و با تجدیدنظرخواهی وی در دادگاه عمومی رأی به نفع او صادر گردد، حضوری یا غیابی بودن رأی دادگاه تابع مقررات مذکور در قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی است.