تاریخ دادنامه قطعی: 1394/11/21
شماره دادنامه قطعی: ---
پیام: نظر کارشناس دیگر بعد از صدور حکم قطعی،دلیل جدید محسوب نشده و از موارد تجویز اعاده دادرسی نیست.
به موجب دادنامه شماره --- - 1393/12/27 صادره از شعبه --- دادگاه عمومی (جزایی) تهران ن. از اتهام ممانعت از حق موضوع شکایت س. برائت حاصل کرده است. لکن با تجدید صرف نظرخواهی شاکی نسبت به دادنامه مذکور شعبه --- دادگاه تجدیدنظر استان تهران به موجب دادنامه شماره --- - 1394/09/10 و به دلایل مندرج در آن ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته و تغییر عنوان اتهام از ممانعت از حق به مزاحمت از حق در مورد یک قطعه زمین خالی در م... پارکینگ شماره.. متعلق به تجدیدنظرخواه متهم را به جرم مزاحمت از حق به استناد مواد 690 و 19 قانون مجازات اسلامی به 7 ماه حبس تعزیری و رفع مزاحمت نسبت به استفاده تجدیدنظرخواه از پارکینگ اختصاصی و اعاده وضع به صورت سابق محکوم و اجرای حکم را به مدت دو سال معلق نموده است. وکیل محکوم‌علیه به استناد بندهای 5 و 6 ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری نسبت به دادنامه صادره درخواست اعاده دادرسی نموده و با ارائه تصویر‌نامه شماره 501 /...- 1382/10/30 معاونت شهرسازی و معماری شهرداری منطقه یک و تصویر لایحه تقدیمی به شعبه بازپرسی که به شماره 58771 - 1392/06/24 ثبت شده و تصویر نظریه کارشناس مورخ 1394/10/14 که به عنوان شعبه دو مجتمع شورای حل اختلاف شماره یک تهران نوشته شده در لایحه تقدیمی به طور خلاصه اظهار داشته که موکل وی مجموعا تعداد 31 واحد پارکینگ را در دو مرحله جهت احداث ساختمان خریداری کرده و پارکینگ متنازع‌فیه به شماره.. جزء 31 واحد مذکور و متعلق به مالک بوده و مشاع نمی‌باشد و رای دادگاه تجدیدنظر خلاف واقع و بدون توجه به مدارک صادر شده است. لایحه وکیل هنگام مشاوره قرائت خواهد شد. پرونده به شعبه چهلم دیوان عالی کشور ارجاع گردید و مورد بررسی قرار گرفت. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای عبدالمحمد خالصی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای فریبرز لشکری دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر با توجه به عدم انطباق درخواست وکیل با موارد قانونی اعاده دادرسی، صدور رای شایسته مورد تقاضا است در خصوص دادنامه شماره --- - 1394/09/10 راجع به اعاده دادرسی مشاوره نموده چنین رای می‌دهد:
مندرجات لایحه تقدیمی وکیل متقاضی اعاده دادرسی مدافعاتی در ماهیت قضیه به منظور اثبات بی‌گناهی موکل است که رسیدگی به آن از شئون دادگاه‌ها می‌باشد و استناد وی به بندهای 5 و 6 ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری به درستی مشخص‌کننده منظور نمی‌باشد چنانچه منظور وی بندهای ث و ج ماده مزبور باشد درخواست مشارالیه با هیچ یک انطباق ندارد زیرا بند ث مربوط به مواردی است که در دادگاه صالح ثابت شود که اسناد جعلی یا شهادت خلاف واقع گواهان مبنای حکم بوده است و بند ج نیز مربوط به واقعه جدید یا دلیل جدید بر بی‌گناهی محکوم‌علیه یا عدم تقصیر وی می‌باشد که چون دادنامه مورد درخواست اعاده دادرسی از جمله مستند به نظریه کارشناسی بوده است نظریه کارشناسی دیگر پس از صدور دادنامه قطعی را نمی‌توان به عنوان دلیل جدید و مستند درخواست اعاده دادرسی پذیرفت لذا درخواست وی با هیچ یک از بندهای ماده مذکور انطباق نداشته و قابل پذیرش نمی‌باشد و مستندا به قسمت اخیر ماده 476 قانون یاد شده قرار رد آن صادر می‌شود.
شعبه --- دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون
عبدالمحمد خالصی - محمد بارانی