تشخیص ورشکستگی

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1399/06/06
برگزار شده توسط: استان مرکزی/ شهر دلیجان

موضوع

تشخیص ورشکستگی

پرسش

ملاک تشخیص ورشکستگی عدم پرداخت دیون از اموال سهل الوصول است یا صرف افزون بودن دیون بر دارایی بر سرمایه شرکت کفایت می‌کند؟ آیا به صرف اینکه یک شرکت نتواند بدهی خود را پرداخت کند می‌توان حکم ورشکستگی را صادر کرد؟

نظر هیئت عالی

نظریه اکثریت مطلوب و دقیق‌تر است، در هر حال صرف توقف شرکت از پرداخت یک بدهی نمی‌تواند مبنای اعلام ورشکستگی قرار گیرد، لیکن توقف تاجر و اعلام ورشکستگی او ملازمه‌ای با این ندارد که لزوماً بدهی تاجر یا شرکت از مجموع اموال او بیشتر باشد، زیرا بخشی از اموال اعم از منقول و غیر منقول چون مستحدثات، تاسیسات، دستگاه‌ها و... برای بقاء و فعالیت بازرگانی آن ضرورت دارد.

نظر اکثریت

ملاک تشخیص ورشکستگی طبق ماده 412 قانون تجارت عدم پرداخت بدهی بر مبنای اموال سهل الوصول شرکت می‌باشد نه مجموع دارایی شرکت، چون فروش آن قسمت از اموال شرکت که ملازمه با تولید دارد حیات و ادامه فعالیت شرکت را منتفی می‌کند.

نظر اقلیت

قانون تجارت در ماده 412 قانون تجارت صرف توقف تاجر در پرداخت دیون را مبنای ورشکستگی قرار داده است اما به نظر باید یک نگاه عرفی به توقف وی از لحاظ تجارتی دانست و صرف عدم پرداخت یک دین به لحاظ اختلاف حساب یا غیره را ملاک ورشکستگی نیست. همچنین با توجه به آثار ورشکستگی و بحث تجاری بودن باید در حکم ورشکستگی احتیاط کرد و ملاک زمانی است که بدهی‌های تاجر از مجموع اموال شرکت بیشتر باشد.