تاریخ نظریه: 1400/09/03
شماره نظریه: 7/1400/991
شماره پرونده: 1400-26-991 ح
استعلام:
همان‌گونه که مستحضرید قانونگذار در ماده 17 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی مصوب 1394 مقرر داشته است «... شخصی را که با هدف فرار از پرداخت دین مرتکب تقصیر شده است تا موجب اعسار وی گردد با توجه به میزان بدهی نوع تقصیر متعدد و تکرار آن به مدت شش ماه تا دو سال به یک یا چند مورد از محرومیت‌های زیر محکوم می‌کند». با توجه به اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی و ابهام حادث‌شده در این که مجازات تعیین‌شده در ماده 17 قانون مذکور نسبت به تقصیر کدام یک از افراد (خواهان دعوای اعسار یا گواهان تعرفه شده) قابل اعمال است، خواهشمند است اعلام نظر فرمایید که مخاطب قانونگذار در متن ماده یادشده در عبارات «شخصی» و «وی» چه فرد یا افرادی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
ماده 17 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی مصوب 1394، ناظر به موردی است که دادگاه رسیدگی‌کننده به ادعای اعسار با وجودی که اعسار مدعی اعسار را احراز می‌کند، اعسار وی را ناشی از ارتکاب تقصیری می‌داند که با هدف فرار از پرداخت دین انجام شده است؛ بدین لحاظ محرومیت‌های مندرج در این ماده را برای وی مورد حکم قرار می‌دهد؛ بنابراین، منظور از شخصی که با هدف فرار از پرداخت دین مرتکب تقصیر شده است، «مدعی اعسار» است.